Kjeld Nuis, de snelste man ter wereld op de schaatsen

Gezondheid | jun 07, 2018

Advertentie

Journalist
Jerry Huinder

Gezond leven? Voor Kjeld Nuis is het een tweede natuur. Maar een obsessie is het niet. “Juist als je je altijd aan alle regels houdt als topsporter, dan is het lekker om soms te snacken.”

‘Ik moet egoïstisch zijn, ik kan dit nog maar een paar jaar doen’

Kjeld Nuis werd dit jaar tweemaal olympisch kampioen en aan het einde van het seizoen ook nog eens de snelste man ter wereld op schaatsen. Met maar liefst 93 kilometer per uur raasde hij over het Zweedse natuurijs. Na zo’n succesvol seizoen heb je reden genoeg om de boel eens flink op stelten te zetten. Wel dat taartje eten, wel dat biertje drinken, of twee, chipie hier, snoepje daar. En even niet denken aan sporten. Nuis probeert het, maar makkelijk gaat het niet. “Zo’n beeld heb je wel tijdens het seizoen voor jezelf. Straks kan het. En mag het. Maar je zit zo in een ritme, dat kan je niet zomaar loslaten. Dus aan het begin van de vakantie loop ik nog om de dag hard, en dat bouw ik dan een beetje af. Het voelt ook zo maf joh, niet sporten, ik ben eraan verslaafd hè, dat moet je niet vergeten.”

En qua eten?

“Dat is bij mij nooit een probleem, ik kan heel veel eten. Sommige mensen moeten echt opletten, maar ik eet alles hoor. Als we een fietsrit doen van drie uur en we stoppen voor koffie, dan neem ik ook gewoon lekker appelgebak. Sommige jongens moeten dat niet doen, maar ik kan dat prima hebben, mijn vetpercentage zit altijd laag.”

Dus je eet alles?

“Nou, ik kán alles eten, maar dat doe ik niet. Ik eet geen frituur, want dat is echt troep. Daar word je volgens mij gewoon ziek van. Daarnaast houd ik wel van snoepen, maar dat doe ik weinig. Maar als ik een zak zoete drop open, dan is ‘ie op. En chocola eet ik ook gewoon hoor. Juist als je je altijd aan alle regels houdt als topsporter, dan is het lekker om soms te snacken. Alhoewel ik er daarna altijd weer spijt van heb, dan denk ik: dat had ik niet moeten doen.”

En qua alcohol?

“Dat drink ik nauwelijks. Als ik vijf glazen alcohol per jaar drink, is het veel. Ik ben na dit seizoen voor het eerst in tijden weer wezen stappen. Ik had die 6 literfles champagne van Usain Bolt (Bolt beloofde iedere sporter op de Olympische Spelen die zijn beroemde overwinningspose zou imiteren een fles champagne, red.) gekregen en had toen maar tien vrienden uitgenodigd om die op te drinken. Maar nadat ik voor iedereen een vol glas had ingeschonken, was alleen de hals van de fles leeg… Daar heb ik dagen last van gehad, maar volgens mijn vrienden was ik niet aan het zwalken in de kroeg. Het is goed gegaan.”

Verder geen guilty pleasures?

“Ik luister soms hardstyle, haha. Maar op het gebied van eten en drinken: nee.”

Ben jij van de balans of van de extremen?

“Van de balans en daar geloof ik ook echt in. Als je het in het algemeen goed doet, dan werkt dat veel beter dan periodes gezond leven en periodes ongezond. Ik eet divers en heb nooit frisdrank in huis. Als ik dorst heb, drink ik water.”

En energiedrankjes?

“Dat drink ik alleen vlak voor het schaatsen, als ik even een boost nodig heb. Ik ben ervan overtuigd dat het van waarde is voor mijn prestaties.”

Zo’n drankje geeft jou dus letterlijk vleugels tijdens het schaatsen, maar ook een heleboel suiker. Kan een topsporter wel gesponsord worden door een energiedrankje?

“Absoluut, zeker weten. Ik snap die discussie wel, maar je moet het drinken op momenten waar het voor is bedoeld. Als je een energy boost nodig hebt voor het sporten bijvoorbeeld. En dus niet drie blikjes in de pauze tijdens school. Vergelijk het met wielrenners, die eten de hele dag gelletjes met vloeibaar voedsel, dat zit bomvol suiker. Logisch dat ze dat eten, want tijdens zo’n inspanning schreeuwt je lichaam om suiker. Maar daar hoor je niemand over.”

Dus jouw zoontje mag ook zo’n drankje drinken?

“Nee man, hij is anderhalf. Maar als hij zestien is, mag hij voor het sporten best een blikje. Maar niet voor het lekkere. Soms zie je kids in een sportkantine lopen met een paar blikjes, ik vind dat iemand daar dan iets van moeten zeggen, het is geen snoep.”

Naast fysieke gezondheid is mentale gezondheid ook belangrijk voor een topsporter. Hoe zie jij dat?

“Daar ben ik het afgelopen jaar heel erg mee bezig geweest en dat is super bevallen. Ik dacht dat ik het niet nodig had, maar wilde er alles aan doen om succesvol te zijn. Als je sporters hoort, dan is het vaak: ‘Het zat er net niet in, het lukte vandaag niet, zat niet in de goede flow…’. Maar dat kan je dus leren, en dat moet je doen. Ik heb er heel veel aan gehad tijdens mijn 1000 meter race op de Olympische Spelen. Daar zat zoveel druk op, accepteren is dan de truc. Accepteren met hoofdletters.”

En hoe doe je dat?

“Als er een gevoel bij me opkomt van twijfel, omdat er bijvoorbeeld in de rit ervoor heel hard is gereden, dan plaats ik dat op een wolkje. En dat wolkje waait weg. Ik moet er dan voor zorgen dat er een nieuw wolkje komt waarop staat: ‘Dat kan ik ook’. En die moet boven mijn hoofd in de lucht blijven hangen. Klinkt simpel, maar ik heb daar keihard voor gewerkt.”

Hoe blijf jij rustig?

“Dat is heel moeilijk. Vroeger was ik te actief, ging ik tussen twee schaatstrainingen inline skaten met vrienden. Ach, ik heb gewoon heel veel energie, maar ben momenteel professioneel en vastberaden genoeg om te weten dat ik rust moet pakken. Dat is als papa best lastig, als mijn zoontje wil spelen, maar ik rust moet nemen. Maar ik moet egoïstisch zijn, ik kan dit nog maar een paar jaar doen.”

Als je nu zou stoppen met topsport, hoe vaak zou je dan nog sporten?

“Ik hoop nog steeds elke dag, maar ik weet niet of dat erin zit. Ik vind het gewoon superleuk, ben nu ook alweer met een wielerclubje wedstrijden aan het plannen, terwijl ik nog op vakantie moet gaan. Zoals ik al zei: ik heb veel energie, en sporten is verslavend, dus ik zal zeker bezig blijven.”

Dus geen buikje na de carrière voor Kjeld Nuis?

“Nee man, dat zeker niet.”