Sterker nog, ondanks het herstel na de crisis van 2008 heeft deze asset class niet meer aan de hoge verwachtingen van beleggers voldaan, vooral niet sinds de ‘taper tantrum’ van 2013 - de stijging van de yields op Amerikaanse obligaties als gevolg van het beleid van de Federal Reserve om de geldstroom naar de economie te reduceren. Obligaties in opkomende markten in lokale valuta leveren sinds 2013 een negatief rendement op (in USD), terwijl obligaties in harde valuta nauwelijks 3% per jaar opleverden, en dat vooral dankzij de carry.

Dezelfde oorzaken, dezelfde effecten

Hoewel de oorzaken van de druk op de opkomende markten van de laatste jaren zijn weliswaar niet nieuw zijn, zijn ze niet altijd eenvoudig te voorspellen. Er zijn enkele belangrijke variabelen:

1.    het verschil tussen de groei van opkomende markten en die van ontwikkelde markten;

2.    de koers van de Amerikaanse dollar, de belangrijkste reservemunt;

3.    het traject van het Amerikaanse monetaire beleid, dat uiteindelijk de risicovrije rentevoet en dus ook de financieringskosten voor landen met externe financieringsbehoeften bepaalt. 

Deze eerste factor kan worden samengevat als het verschil tussen de groei van de VS en die van China. De laatste factor vertegenwoordigt het beste de economische groeicyclus van de opkomende markten en is bovendien een cruciale factor voor de prijzen van grondstoffen. 

China is sinds 2011 begonnen aan een duidelijke en welkome groeivertraging, wat ertoe heeft geleid dat de marginale groei nu vooral gedreven wordt door ontwikkelde landen. Dit heeft een directe invloed gehad op grondstofexporteurs, zowel op hun betalingsbalans als op de consumptie, met een negatief welvaartseffect tot gevolg.

We verwachten niet dat China in de nabije toekomst de wereldwijde groei zal aandrijven. Dit blijft een structureel nadeel voor opkomende markten en, hoewel China waarschijnlijk terug zal keren wanneer het zijn schuldenlast heeft afgebouwd, vormt het land momenteel geen belangrijk beleggingsthema.

Wat betreft de Amerikaanse dollar en de Fed, zeggen we al geruime tijd dat de Amerikaanse economie erg gezond is en nog niet aan het einde van haar cyclus zit. De financiële condities blijven soepel, de investeringscyclus is gezond en de economische spelers gaan nog niet gebukt onder een excessieve schuldenlast. 

Daarom denken we niet dat de Fed zal stoppen met renteverhogingen, een factor die de druk van de financieringskosten op de opkomende markten zou verlichten. De Amerikaanse economie zal beter blijven presteren dan andere economieën en de dollar zal blijven stijgen tot we duidelijke tekenen van een vertraging in de Amerikaanse economie zien.

Daarom blijven de economieën van opkomende landen kampen met tegenwind, waardoor hogere risicopremies nodig zijn om beleggers en kapitaal aan te trekken. Er komen kansen naarmate dit proces van herprijzing vordert. In dit marktklimaat is flexibiliteit vereist om succesvol in  opkomende markten te beleggen.      

 Source: H2O AM/Bloomberg; 09/11/2018. Benchmark: 50% EM Local: JPM GBI EM GD (unhedged in USD)/  50% EM External debt: JPM EMBIGD (USD). 

H2O’s proprietary peer group, considered to be representative of a selection of competitors with the same investment strategy (EM blended benchmarked and absolute /total return funds) and the same portfolio positioning. Median day to day.

The performance shown for the H2O Multi Emerging Debt Fund prior to its inception is derived from the historical performance of another H2O UCITS fund with an identical investment policy, registered with the Autorité des Marchés Financiers and managed by the same Management Company according to the same investment process. Past performance is not a reliable indicator of future performance.

Een flexibele aanpak

Het is niet moeilijk om de oorzaken van de slechte resultaten van opkomende markten te identificeren. Het vereist echter wel een andere manier van beleggen: directioneel maar flexibel. 

We zijn van mening dat beleggers zouden moeten kiezen voor een benchmark-georiënteerde aanpak met een beleggingshorizon van 3 tot 5 jaar, om te profiteren van de carryvan deze asset class. Vanwege de diverse tegenwinden is een hoge mate aan flexibiliteit nodig die zuivere benchmark-strategieën niet bieden. 

Onze strategie combineert een top-down-aanpak op basis van wereldwijde risicopremies met een bottom-up-aanpak om optimaal te profiteren van lange termijn kansen. Daarbij ligt de nadruk op relative value trades. 

Deze unieke aanpak – vergelijkbaar met total return strategieën - heeft sinds de lancering in 2014 tot sterke resultaten geleid, met een rendement op jaarbasis van 7,5% (netto in USD) in vergelijking met 2,5% per jaar voor de benchmark, dit met een volatiliteit van minder dan 8% op jaarbasis, lagere drawdowns en een sneller herstel dan de benchmark en concurrerende aanbieders.

Voor meer informatie over dit fonds, zie www.h2o-am.com of neem contact op met Martijn Langenberg: [email protected]

Thomas Delabre is Emerging Markets Portfolio Manager bij H2O Asset Management. H20 is onderdeel van Natixis Investment Managers, een van de grootste vermogensbeheerder ter wereld[1].

[1]Volgens “Cerulli Quantitative Update: Global Markets 2018” is Natixis Investment Managers de op 15 na grootste vermogensbeheerder ter wereld, op basis van het beheerde vermogen per 31 december 2017.