Oudere werknemers die werk zoeken, moeten het van hun netwerk hebben, meent loopbaanconsultant Rens Mensink. Hij begeleidde verschillende werkzoekenden naar een nieuwe carrière. “De kans dat je als 55-plusser via een vacaturesite aan het werk komt, is miniem. Je brief komt op een grote stapel. De kans dat je de eerste selectieronde doorkomt is dan ook gering.”

Binnen je netwerk is er vaak minder sprake van concurrentie. Bovendien kennen die mensen je al, dan ligt de nadruk meer op je vaardigheden. Veel werkzoekenden moeten een drempel over voor ze hun netwerk om hulp durven vragen, maar het is helemaal niet vreemd om een ander te vragen of hij een keer oriënterend wil praten. Zonder netwerkvaardigheid kom je er niet.”

Relatief veel ouderen zijn langdurig werkloos, blijkt uit cijfers van de Rijksoverheid. In het Actieplan Perspectief voor vijftigplussers staan maatregelen om de positie van 50-plussers op de arbeidsmarkt te verstevigen. Werkgevers die mensen in dienst nemen die na 1 januari 2018 56 jaar of ouder zijn, worden bijvoorbeeld gecompenseerd als deze werknemers uitvallen vanwege ziekte. 

Werkgevers waarderen de oudere werknemer, én toch gebeurt het dat organisatie en werknemer niet meer passen bij elkaar. Hoe dat komt? Er zijn veel ouderen die graag willen werken, dat ook kunnen en loon in willen leveren, meent Mensink. “Wat wel een probleem is, is dat met name werknemers die jaren bij hetzelfde bedrijf in dezelfde functie hebben gewerkt, niet veel aan bijscholing hebben gedaan.” Het is belangrijk dat je je gedurende je hele carrière in de breedte blijft ontwikkelen. Wat heb je nodig om in je huidige functie bij te blijven? En wat heb je in bredere zin qua ontwikkeling nodig? Als je hieraan werkt is het ook makkelijker om een carrièreswitch te maken. “Breed opgeleide mensen zijn op meerdere functies inzetbaar, die wendbaarheid heb je als bedrijf nodig.” 

Het World Economic Forum stelde in 2017 dat 65 procent van de leerlingen van de basisscholen banen zullen invullen die nu nog niet bestaan, vertelt Dick Mulder, mobiliteitsadviseur bij PROFAS. Dus permanente en brede scholing is noodzakelijk voor je arbeidsmobiliteit.”

Organisaties hebben niet meer altijd werk beschikbaar dat bij de loopbaanontwikkeling van de medewerker past. De grenzen tussen de interne (binnen de eigen organisatie) en externe (buiten de eigen organisatie) arbeidsmarkt vervagen. Dat merken ook de vijftig plussers. Zij hebben vaak wel een achterstand op die externe arbeidsmarkt.

“Zo sprak ik een man van 59 jaar die toen hij 27 was een HEAO opleiding bedrijfseconomie had afgerond en daarna jarenlang werkzaam was als Bedrijfseconomisch medewerker”, vertelt Mulder. “Bij zijn huidige werkgever was geen passend werk meer en zijn oude functie verdwijnt wellicht op termijn door de voortgaande automatisering. Om hem weer aan werk te helpen hebben we toen kritisch gekeken naar zijn interesses en heeft hij workshops gevolgd om zichzelf verder te ontwikkelen. Uiteindelijk koos hij ervoor blogger te worden en heeft hij hiervoor ook een opleiding gevolgd.” 

Zo’n loopbaanontwikkelingstraject van de oude werkgever via een mobiliteitsdienstverband naar een nieuwe functie of beroep wordt ook wel ‘blended mobiliteit’ genoemd. De senioren gaan hierbij op zoek naar nieuwe perspectieven, ontdekken nieuwe skills bij zichzelf, en nemen daarmeede regie over hun loopbaan. “Sommige oudere werknemers hebben eerst een angst om over te stappen op een mobiliteitsdienstverband, ook al blijven de arbeidsvoorwaarden gelijk, maar op de lange termijn biedt het hen alleen maar kansen om verder te gaan met de ontwikkeling van de loopbaan als de oude werkgever hiervoor geen mogelijkheden meer biedt. Die loopbaanontwikkeling resulteert altijd in meer geluksbeleving.”