Deel dit artikel:

28 nov 2018

|

Economie

André Rieu: "Je kunt me het beste straffen met 'geen bereik'"

Journalist: Jerry Huinder

Zijn orkestleden, de technici, de instrumenten – tot de concertvleugel aan toe –, alles en iedereen gaat mee als André Rieu in het buitenland moet optreden. Zelfs zijn rode bankje. “Ik slaap daar elke avond een uurtje op voor het concert. Het reist met me over de wereld en is essentieel voor het slagen van het concert.”

Samen met zijn zestigkoppige Johann Strauss Orkest, het grootste privéorkest ter wereld, geeft hij zo’n honderd concerten per jaar. Overal ter wereld. Van Maastricht tot Australië tot Amerika. André Rieu, de Koning van de Romantiek, reist veel. Heel veel. En daarbij draagt hij er zorg voor dat hij en zijn orkestleden in fijne hotels verblijven waar, naast gerieflijke kamers voor al zijn mensen ook voldoende mogelijkheden om te sporten zijn. Want hij heeft niet alleen een zeer muzikaal, maar ook een sportief orkest: een groot aantal leden is met enige regelmaat in de fitnessruimte van de hotels te vinden. Ook Rieu zelf. “Ik sport thuis drie à vier keer per week met Ruud, mijn personal trainer en tevens voedingsadviseur. Als we onderweg langer op één plek zijn, sport ik zelfs elke dag.”

 

Is sporten je favoriete tijdverdrijf tijdens het reizen?

“Nee, het liefst lees ik boeken, op mijn smartphone. Onlangs heb ik het nieuwste werk van professor Erik Scherder, ‘Singing in the Brain’ gelezen en ‘Oorsprong’ van Dan Brown, en op dit moment lees ik ‘Das Parfüm’ van Patrick Süsskind. Als ik me eenmaal verlies in een goed boek, gaat de reis twee, drie keer zo snel. Soms speel ik ook Sudoku en ik bel natuurlijk veel met het thuisfront.”

 

Werk je veel op reis?

“Ja, ik ben veel aan het werk onderweg. Ik overleg met mijn medewerkers en bereid me voor op het concert. Ik doe alles uit mijn hoofd, vioolspelen, dirigeren, praten, dus ik neem elke dag in mijn hoofd het hele programma door. Onderweg met bus of vliegtuig gaat dat prima.”

 

Wat is je favoriete gadget?

“Mijn smartphone, waar ik ongeveer alles mee doe: ik bel veel, zakelijk en privé, maar lees en beantwoord ook e-mails, appjes en onderhoud contact met de mensen op kantoor. Je kunt me het beste straffen met ‘geen bereik’.”

 

Hoe plan je een reis voor 110 man?

“Ik heb een aparte afdeling op kantoor, de ‘planning’. Drie onvolprezen secretaresses, die alles perfect organiseren: hotels, vluchten, busreizen, visa, werkvergunningen, noem maar op. Een ongelooflijke prestatie.”

  

Wat is jouw tip voor de zakelijke reiziger?

“Zorg ervoor dat je het nuttige/noodzakelijke in de juiste verhouding met het aangename/muzikale combineert; zo maak je je (zakelijke) reis niet al te zwaar. Aangezien ik voor het grootste deel van het jaar al omgeven ben door muziek, geef ik de voorkeur aan stilte op reismomenten. Als je echter op zakenreis bent, kan het heus geen kwaad om af en toe eens te ontspannen met wat heerlijke muziek onderweg.”

 

Dan even naar de technische kant: hoe vervoer je al die instrumenten?

“Met alle mogelijke vervoersmiddelen; zo heb ik een aantal vrachtwagens tot mijn beschikking die inmiddels alle continenten van de wereld hebben gezien. Voor optredens naar verre landen, wordt alles per schip vervoerd. En vanaf de invoerhaven dan weer per vrachtwagen. Voor alle instrumenten en kostuums bestaan zogenaamde flightcases, zodat alles goed, veilig en verantwoord ingepakt op reis kan.”

 

Zit er veel verschil tussen de instrumenten?

“Hoe groter het instrument, des te groter de flightcase. Maar alles wordt ingepakt, zelfs de concertvleugel gaat altijd mee. In principe is alles in viervoud aanwezig. We gaan in september bijvoorbeeld naar de USA, maar dan is er al een andere set onderweg naar Argentinië, en nog weer een andere naar Australië. Alleen van mijn eigen viool, daar is er maar een van. Die reist altijd met mij mee.”


Wat is je ergste reiservaring?

“Een van de spannendste was een treinreis in Japan met de zogenaamde bullettrain: deze raasde met ongelooflijke snelheid door het Japanse landschap. Op een gegeven moment minderde de trein vaart, nog lang voordat we op de plek van bestemming waren. Er werd van alles omgeroepen door de microfoons van de trein en al snel werd ons duidelijk wat er aan de hand was. Ze moesten omkeren vanwege een dreigende cycloon; in de verte zagen we inderdaad een inktzwarte wolkendeken over het land gaan, en opeens ook zo’n grijze slurf, een wervelwind. Dat was wel een bijzondere ervaring. Gelukkig hebben we het concert later alsnog kunnen geven.”

  

Zijn er nog plekken waar je per se een keer zou willen optreden? Ik las dat je graag naar de Noordpool en de maan zou willen…

“Ja, de maan: het lijkt me machtig om daar als eerste artiest op te treden. Ze zijn al aan het onderzoeken hoe het zit met bemande vluchten naar Mars, dan moet de maan toch niet zo’n enorm probleem meer zijn? Ik heb er eens over gesproken met Richard Branson van Virgin, hij zag het wel zitten.”

 

En zijn er plekken waar je nooit zou willen optreden omdat je het reizen niet ziet zitten?

“Ik moet natuurlijk rekening houden met het feit dat ik met een grote groep mensen reis, voor wie ik me verantwoordelijk voel. Dat betekent dat ik risicogebieden vermijd. We hebben bijvoorbeeld een paar keer in Istanboel opgetreden – met groot succes, de bevolking was heel enthousiast. Maar op het moment dat het daar onrustig werd en er aanslagen kwamen, heb ik een tour geannuleerd. Afgelopen voorjaar hebben we een paar concerten gegeven in Israël, in Tel Aviv. Daar merkten we hoe muziek verbroedert: Israëli’s en Arabieren stonden arm in arm bij de toegiften en walsten de zaal plat. Dat vind ik natuurlijk geweldig.”

  

Als jij één ding zou kunnen verbeteren aan zakelijk reizen, wat zou dat dan zijn?

“Verwen de zakelijke reiziger een beetje, maak het hem of haar comfortabel, zodat hij uitgerust en ontspannen op de plek van bestemming aankomt. Het zal het doel waarvoor hij reist, alleen maar ten goede komen.”

 

Als ik op reis ga, dan mogen twee dingen niet ontbreken, namelijk… 

“…op de eerste plaats natuurlijk mijn Stradivarius, want dat is een uniek instrument, waar ik enorm aan gehecht ben. En op de tweede plaats mijn rode bank, waar ik elke avond een uurtje op slaap voor het concert. Het reist met me over de wereld en is essentieel voor het slagen van het concert.”


Gesponsord