30 aug 2019
|
Industrie
We beseffen de urgentie van het efficiënt omgaan met onze schaarse middelen en materialen ten aanzien van het milieu en onszelf. De verpakkingsindustrie is daar geen uitzondering op. Sterker nog, deze industrie is een van de prominente gezichten in het kader van verduurzaming; we consumeren immers eindeloos veel producten, elk met een eigen verpakking.
De levensmiddelenindustrie is een belangrijk onderdeel van de verpakkingswereld. Deze industrie bestaat uit een heel divers gezelschap: van de lokale koekjesfabriek tot giganten als Coca-Cola en Friesland Campina. Die verschillende producenten hebben allen een gemeenschappelijke uitdaging: zij dienen zorg te dragen dat voedselverpakkingen worden ingezameld, gesorteerd en gerecycled.
Maar er zijn nogal wat uitdagingen. De verpakkingsketen kent veel schakels: van consumenten, tot gemeenten, en van verpakkers zoals de levensmiddelenindustrie, tot verpakkingsproducenten, sorteerders, en recyclers. Over de gehele linie moet de samenwerking gesmeerd verlopen om verpakkingsmateriaal optimaal te recyclen en een tweede leven te geven. Juist door die vele schakels is het soms moeilijk om het volledige inzamel-, sorteer- en recycletraject soepel te laten verlopen.
Een uitdaging is het enorme scala aan verschillende type verpakkingsmaterialen. Over het algemeen geld dat hoe groter de diversiteit in verpakkingsmaterialen, hoe moeilijker het sorteer- en recycleproces. Verpakkingen van papier, metaal en glas worden over het algemeen goed gerecycled. Verpakkingen van kunststof kennen grote functionele voordelen, maar stellen de recycling op de proef. Vijftig procent van alle kunststofverpakkingen wordt gerecycled. Dat is vanuit Europees en historisch perspectief heel bemoedigend en knap. Maar we moeten en kunnen als collectief het recyclepotentieel van kunststof verpakkingsmateriaal nog beter benutten. Zo kunnen we toewerken naar alleen PP-, PE- en PET-kunststofverpakkingen en de samenstelling van voedselverpakkingen zo simpel mogelijk maken. Daarmee ontstaat een homogenere verpakkingsstroom die makkelijker en beter sorteer- en recyclebaar is.
Duurzaamheid geniet nu gelukkig een veel prominentere focus dan bijvoorbeeld vijf jaar geleden. In de designfase van voedselverpakkingen is duurzaamheid zeker geen sluitpost meer. Ja, er is een visie over hoe verpakkingen moeten ogen, maar het ontwerp wordt aangepast als het de duurzaamheid ten goede komt. Zo kunnen we al in de ontwerpfase belangrijke keuzes maken ten aanzien van recycling, of kunnen we sorteer- en recycleprocessen aanpassen om te matchen met de verpakkingsontwerpen.
Eén ding moet duidelijk zijn: we maken belangrijke meters ten aanzien van duurzame voedselverpakkingen, maar kunnen en moeten dit verder voortzetten. De ontwikkelingen en technologie gaan hard. Onmogelijkheden nu zijn over drie jaar mogelijk. Daar moeten we op inspelen. Het besef moet groeien dat over elke verpakking wordt nagedacht, dat er altijd gezocht wordt naar optimaal behoud van het verpakte product, bijvoorbeeld in relatie tot voedselverspilling, het borgen van voedselveiligheid en verantwoord materiaalgebruik- en recycling. We verpakken niet voor de lol.
Hylke Brunt, Manager Duurzaam Verpakken Federatie Nederlandse Levensmiddelen Industrie (FNLI)