We verliezen ons geduld. Of in ieder geval: we nemen geen genoegen meer met een wachttijd van enkele dagen. De realiteit van nu is dat wie vandaag online een bestelling plaatst (bij sommige partijen zelfs tot 1 minuut voor middernacht) het product de volgende dag wil ontvangen. “In de wereld van vandaag kun je alleen presteren als je alle klantkanalen goed georganiseerd hebt”, stelt Sebastian Piest, die als onderzoeker is verbonden aan de Technische Universiteit Twente. “Aanbieders hebben klanten zodanig gevormd dat hun verwachtingen en eisen steeds hoger zijn komen te liggen. In deze competitie om de gunst van de klant vast te houden, wordt er vooral gestuurd op kortetermijndoelstellingen en is er behoefte aan een strak georganiseerde, maar tevens wendbare supply chain en netwerk. Bedrijven kunnen zich niet veroorloven om op een eilandje te blijven leven, maar zullen met andere partijen moeten samenwerken om economisch rendabel te blijven.”

Als reactie op die ontwikkeling zou je verwachten dat het bedrijfsleven er hard aan trekt om hun supply chain toekomstbestendig te maken. Deels is dat waar, reageert Piest, maar tegelijkertijd valt er nog volop werk te verzetten. Zo is uit een studie van ondernemersvereniging Evofenedex vast komen te staan dat Excel nog altijd de meest belangrijke tool is voor het aansturen van vervoersprocessen. Op zich is daar niks mis mee, maar tegelijkertijd is een duidelijke afwachtende houding ten opzichte van nieuwe technologie te constateren. Logistieke ketens baseren zich veelal nog op statische informatie, zo laat de Evofenedex studie zien, terwijl er juist behoefte is aan real time inzichten. Op zich is dat prima mogelijk met boardcomputers, scanners en slimme IoT-sensoren, terwijl er daarnaast veel meer waarde uit de supply chain-data gehaald kan worden met data- en processmining, machine learning en Artificial Intelligence.

Bedrijven die behoefte voelen om hun supply chain te optimaliseren, moeten dat volgens Piest eerst zoeken bij zelfbewustzijn. Er bestaat geen ‘one size, fits all’-oplossing, bedrijven moeten in eerste instantie kritisch kijken naar hun eigen toegevoegde waarde in de keten. “Ik geloof heel erg in hybride modellen, waarbij met kleine stapjes wordt toegewerkt naar next level-oplossingen zodat technologische verandering behapbaar wordt gemaakt en je mensen mee kunt nemen. Vanuit de vLm organiseren we bijeenkomsten om de impact van technologie op de professional te bespreken en de praktijkverhalen van koplopers te delen. Wat supply chain-koplopers met elkaar gemeen hebben, is dat er awareness bestaat wat betreft hun betekenis voor de supply chain en de rol die technologie hierin speelt. Dat is een duidelijk eerste stap om te komen tot verbeteringen”, aldus Piest.

Gerard Peeters, voorzitter van de Vereniging van Logistieke Adviseurs (VeLa), ziet toenemende digitalisering weliswaar als verbeterpunt, maar daarbij geldt tevens dat een deel van het proces traditioneel mensenwerk blijft. “De goederen zullen toch een keer vervoerd moeten worden. Je kunt magazijnen robotiseren en mechaniseren, waardoor je productorders automatisch kunt verzamelen, maar zeker het verzenden blijft mensenwerk. Om dat op niveau te houden, is er echt een nieuwe toestroom aan personeel nodig”, reageert Peeters, die daarbij tevens aantekent dat de logistieke sector, net als de zorg of horeca bijvoorbeeld, een nijpend tekort heeft aan instroom. Volgens de laatste metingen staan er meer dan 13.000 vacatures open in de logistieke sector.

Waar ook een duidelijk verbeterpunt ligt, is het belang van interdisciplinair overleg. “De sector vervoert veel lucht. De beladingsgraad van vrachtwagens is nog altijd aan de lage kant, terwijl verpakkingen voor thuisbezorging niet optimaal zijn afgestemd op producten. Die zitten vaak in nodeloos grote verpakkingen. Overleg tussen belanghebbenden is broodnodig om die uitdagingen te tackelen. Daarbij blijft het lastig om partijen informatie met elkaar te laten delen. Er bestaat reserve om bij concurrentie in de eigen keuken te laten kijken.”