De auto zonder uitstoot wordt al voor 2030 normaal. Naast volledig elektrische auto’s rijden er dan ook voertuigen op waterstof of zonnecellen. Lopen, fietsen en openbaar vervoer krijgen voorrang in zero-emissie zones in steden. En we rijden samen 8 miljard zakelijke (auto)kilometers minder in 2030.

Het zijn een aantal van de gemaakte afspraken over mobiliteit uit het Klimaatakkoord, de door politiek, bedrijfsleven en veel maatschappelijke instellingen gedragen plannen om Nederland in 2050 duurzaam te maken. De plannen zijn ingrijpend, passend bij de grote ambities. Hoe kijken leasemaatschappijen daarnaar?

Nu, om te beginnen delen de autoleasemaatschappijen en hun klanten de zorgen rond milieu en CO2-uitstoot, zegt Renate Hemerik, directeur van de Vereniging van Nederlandse Autoleasemaatschappijen (VNA). En zij ziet dat leasemaatschappijen hun eigen ambities en doelstellingen hebben en dat die matchen met de doelstellingen van de klant. Wat vaak betekent: elektrisch rijden.

Het zijn nu vooral de grotere werkgevers die interesse tonen in elektrisch rijden. “Zij geven het goede voorbeeld als het gaat over doelstellingen van duurzaamheid. Het is de vraag of het kleine MKB daarop aanhaakt”, zegt Hemerik. Net zo zijn er verschillen tussen leasemaatschappijen, ook daarbij heb je voorlopers en maatschappijen die meer volgen. “De klant kiest de leasemaatschappij die bij hem past. Het spreekt voor zich dat als een leasemaatschappij CO2-reductie nastreeft, dat dat uitstraalt naar de klant.

Toch is de stap naar elektrisch rijden niet zomaar gemaakt, waarschuwt ze, en niet alleen omdat dit geheel nieuwe eisen stelt aan het benodigde vermogen in het elektriciteitsnetwerk. “Elektrisch rijden vraagt een andere attitude. Men moet laden in plaats van tanken. Men moet ritten daadwerkelijk plannen en overwegen waar men tussentijds terecht kan. En bij ritten naar het buitenland zien we ook nog uitdagingen.” 

Ze maakt een vergelijking met de plug-in hybride, de benzineauto met stekker. In het begin hadden leaserijders niet voldoende mogelijkheden deze auto’s op te laden en waren ze ook niet zo trouw, waardoor deze duurder uitviel voor werkgevers. “Het heeft even geduurd voordat de werknemers de auto ook optimaal oplaadden. Daar hebben leasemaatschappijen de werkgevers bij geholpen.” 

Bovendien is de elektrische auto niet voor iedereen geschikt. “Waar woont de werknemer? Hoe ziet zijn werkgebied eruit? Wat is zijn mobiliteitspatroon? Werkgevers moeten een mobiliteitsprofiel voor hun medewerkers definiëren op basis van hun functie en aan de hand daarvan de mobiliteitsbehoefte invullen en kijken of iemand een EV-profiel heeft”, vertelt Hemerik. Dan kan het zijn dat een elektrische auto voor de een wél en voor de ander geen passende oplossing is.

Leasemaatschappijen zijn ook bezig met mobiliteitspakketten. “Autoleasemaatschappijen nemen steeds meer de rol op zich om verschillende mobiliteitsoplossingen aan te bieden, waarbij meer maatwerk op basis van persoonlijke behoefte wordt geboden.” 

Hemerik vervolgt: “Ook zijn leasemaatschappijen bezig met het maken van vervoersassistenten, apps waarmee je mobiliteit gedurende de dag wordt gemanaged. Deze worden aangesloten op je agenda en geven een reisadvies voor die dag. De ene dag is dat misschien het openbaar vervoer, de andere dag de auto, of juist een combinatie van verschillende vervoersmiddelen.”

Daarnaast bieden leasemaatschappijen zelf verschillende vormen van vervoer aan. “Er zijn leasemaatschappijen die een auto en een fiets aanbieden. Andere leasemaatschappijen combineren de auto met openbaar vervoer. Ook willen veel bedrijven poolauto’s en zien we vraag naar deelauto’s. Zo zijn er veel combinaties denkbaar.” 

De leasesector gaat dus vervoer op maat leveren. “De leasesector ontwikkelt zich van leaseauto’s naar bredere mobiliteit, die invulling krijgt afhankelijk van de rit, het moment van de dag en het doel. De ene keer is dat een auto of deelauto, de andere keer openbaar vervoer of een speed pedelec. Wat belangrijk is, is dat de reiziger goed geïnformeerd een keuze kan maken, de mobiliteit voor hem of haar wordt georganiseerd en dat er veilig kan worden afgerekend”

Verwachtingen voor de langere termijn zijn lastig, maar wel veelbelovend. Hemerik: “Ik zeg weleens stiekem, zou het niet fantastisch zijn als leasemaatschappijen in de toekomst onrendabele OV-trajecten gaan vervangen? Met de de doorbraak van de deelauto en zelfrijdende auto’s is dat misschien helemaal niet ondenkbaar.”