Glasinzameling in Nederland is een voorbeeld van de circulaire economie, stelt Renate van Roosmalen, communicatieadviseur bij Nedvang. “Al het glas dat in de glasbak belandt wordt 100 procent omgezet in nieuw verpakkingsglas. Al 40 jaar, want dat is hoe lang de glasbak bestaat.”

Nedvang (‘Nederland van Afval naar Grondstof’) monitort en stimuleert de inzameling en recycling van het verpakkingsafval in Nederland. “Met gemeenten, afvalbedrijven en ketenpartners, realiseren we een glasrecycling van ruim 84 procent”, vertelt Van Roosmalen. 

Nederland weet al veel verpakkingsmaterialen succesvol te recyclen, zegt Cees de Mol van Otterloo, directeur van de Stichting Afvalfonds Verpakkingen. Van alle verpakkingen die in Nederland op de markt komen wordt 75 procent gerecycled, waarmee Nederland tot de Europese koplopers behoort. “Het zijn dus percentages in de buurt van 80 tot 85 procent voor glas, metaal en papier. Dat zijn hoge percentages, omdat wij deze soms al decennia inzamelen. We hebben daar veel ervaring mee en doen dat, denk ik, succesvol.” 

Ook voor kunststof verpakkingen wordt de doelstelling met 51 procent ruimschoots behaald. Maar, zegt De Mol van Otterloo, “het recyclen van plastic is lastiger dan andere materialen. Er zijn verschillende soorten, die vaak in lagen worden gecombineerd – soms ook met papier. En we zijn er pas sinds kort mee bezig, sinds 2007. Daarvoor ging het in de grijze vuilniszak.”

Dat zegt ook Ton Emans, managing director Plastics Recycling Europe, dat het gebruik van recycling promoot. “Niemand heeft zich tot een paar jaar geleden druk gemaakt over plasticrecycling. Men zag vooral de voordelen van de kunststof verpakkingen. Levensmiddelen blijven langer goed, de verpakkingen zijn lichter en kosten minder. Niet daarbij meegenomen: wat gebeurt er na gebruik en is het recyclebaar?”

Daardoor is veel plastic nog lastig te recyclen. Dat moet als eerste veranderen, zegt Emans. “Producenten moeten anders gaan denken.” Veel verpakkingen zijn 

Multilayers, zogenoemde meerlagige combinaties van verschillende kunststoffen. Deze zouden recyclebaar moeten worden. “En 80 procent van de verpakkingen zijn non-food verpakkingen. Die zou je voor een groot deel uit recyclaat kunnen maken.”

De Mol van Otterloo: “Probeer het gebruik van plastic te minimaliseren tot waar het werkelijk een functie heeft. We spreken daarover met branches en bedrijven. De wetgeving in de EU wordt ook in die richting aangepast. Ik vind dat dat sneller zou kunnen gaan.” De Europese Commissie lijkt daarvan ook overtuigd en wil haast maken met het verbod op eenmalig gebruik van plastic.

De EU verplicht bovendien al dat alle kunststof verpakkingen in 2030 recyclebaar moeten zijn. Veel fabrikanten – Unilever, Nestlé, Coca-Cola – gaan nog sneller, zegt De Mol van Otterloo, en willen dit al in 2025 voor elkaar hebben. “Een tweede stap is dat we knapper worden in recycling. Zo wordt er in juni een fabriek geopend die in staat is om aan elkaar verbonden plastics toch te recyclen. Ik ben daarom optimistisch, want ik zie ontzettend veel beweging.”

Emans verwacht veel vooruitgang als de polymeerproducenten ook recyclers worden. “Op het moment dat producenten de recycling gaan overnemen gaat een grote versnelling plaatsvinden. Dan gaat er hetzelfde gebeuren als met glas, papier en metaal. Het zou me niks verbazen als we daarmee ook 80 procent in recycling halen.”

Hij verwacht dat het bedrijfsleven zijn verantwoordelijkheid daarin zal nemen. “Plasticindustrie is de tabaksindustrie van morgen. Als we niet snel maatregelen nemen, moeten we ons ondanks alle benefits voor de rechter verantwoorden voor wat we geproduceerd hebben.”