Wat voor soort producten lever je? In wat voor tijdbestek gaan ze het magazijn door? Hoeveel vrachtwagens en pallets komen langs? Hoe ziet je goederen- en orderstroom eruit? Is er een piekmoment? Lever je veel service aan klanten of juist niet? Volgens Hereijgers is het belangrijk om eerst aan de hand van dit soort vragen de goederen- en orderstroom in kaart te brengen. “Bij een grote consumentenwebshop met een breed assortiment die de volgende dag bestellingen uitlevert, komen de meeste orders tussen vier uur ’s middags en twaalf uur ’s nachts binnen”, legt Hereijgers uit. “Op de piekmomenten kan sprake zijn van 24.000 orders per uur, terwijl het voorkomt dat op andere momenten van de dag maar 5.000 orders door het magazijn heen gaan. Dit vraagt dus om een andere inrichting dan een aardappelproductenfabriek die 24/7 een constante goederenstroom heeft.” 

Hereijgers ziet het maar al te vaak gebeuren. Ondernemers die een te klein magazijn bouwen omdat ze kosten willen besparen. Dat kan volgens hem verkeerde zuinigheid zijn. “Breng goed in kaart hoe je kostenverdeling in elkaar zit. Vaak gaat zo’n tachtig procent van de kosten naar arbeid en slechts tien procent naar de huur van het magazijn. Ga in dat geval vooral niet besparen op iets waar al relatief weinig geld naar toe gaat, met als gevolg dat iedereen vanwege krapte in elkaars vaarwater komt en er minder efficiënt gewerkt kan worden.” Ook geld uitgeven aan de verkeerde spullen is zonde. “Een geautomatiseerd systeem kan heel efficiënt lijken, maar kent ook beperkingen. Als een automatisch magazijn is gebouwd om volle dozen te leveren, dan werkt het prima. Maar zodra je losse producten uit die dozen via bijvoorbeeld internetorders wilt verkopen dan voldoet zo’n systeem al niet meer.” 

Over automatische systemen en robots hoor je momenteel veel. Het zou dé toekomst in de supply chain zijn en de taken van de mens op een efficiënte manier kunnen overnemen zodat minder betaalde arbeidskrachten nodig zouden zijn. Hereijgers is nuchter onder deze trend. “Robots en automatische systemen kunnen nooit alle menselijke handelingen in een magazijn vervangen, dat is echt dikke onzin. Ze zijn niet flexibel, omdat ze piekmomenten en ongeplande of grotere assortimenten niet aankunnen. Ook zijn ze duur in aanschaf en onderhoud. Onderhouds- en beheerskosten bedragen namelijk vaak twee tot vijf procent van de initiële investering. En grote, complexe en vergaande geautomatiseerde magazijnen vereisen vanwege onder meer preventief en correctief onderhoud, systeembeheer en procescontrole al snel de inzet van dertig tot vijftig technische medewerkers. Deze kosten moeten eerst worden terugverdiend, wat het alleen rendabel maakt voor hele grote bedrijven. Op deelgebieden kan automatisering en robotisering wel nuttig zijn, maar het hele magazijn automatiseren is naar mijn idee meestal een slechte oplossing.” 

Hereijgers is van mening dat voor het merendeel van alle magazijnen een Warehouse Management System (WMS) een slimme investering kan zijn omdat de kosten relatief laag liggen, het flexibel is en de betrouwbaarheid van het magazijn direct kan worden verhoogd tot 99,5 procent. “Met een WMS loopt een medewerker dertig procent sneller door het magazijn dan zonder ICT. Is een product onverhoopt op dan kan de medewerker dit direct door middel van een microfoon en spraakherkenning aan de computer doorgeven. Met een handschoen met scanfunctie heeft de medewerker zijn handen vrij, iets wat veel tijd kan schelen.” Een ondergeschoven kindje in het magazijn is tenslotte de ergonomie. “Veel te vaak is een inpaktafel een plank op een stapel pallets, terwijl een medewerker met een op hoogte verstelbare tafel veel minder snel moe wordt. Natuurlijk wil een ondernemer besparen, maar zolang er mensen in magazijnen werken zou er ook zeker naar de mens en welzijn gekeken moeten worden en zeker niet alleen naar het kostenplaatje.”