Wim Hof was altijd een zoeker. In esoterische disciplines. In filosofie, talen, cultuur. Het keerpunt kwam die beruchte dag in Amsterdam toen hij zijn eerste duik in een ijsbad nam. Hij merkte dat er iets in zijn lichaam gebeurde. Iets dat hij kon controleren. Een 25 jaar durende ontdekkingsreis volgde. Hij had nu iets gevonden en ging in zijn eentje op een soort expeditie. Totdat de regionale omroep hem ontdekte. Al gauw viel iedereen over hem heen. Deze man kon wel twee uur in een ijsbad doorbrengen! Inmiddels is Wim Hof van iedereen. Van Nederland, van de wereld. Van ziekenhuizen, van universiteiten. En dus reist hij de hele wereld rond. De man heeft een missie: zorgen dat zijn methode overal erkend wordt.

Je hebt sinds een aantal jaren binnen bepaalde kringen eindelijk erkenning gekregen. Dat was vroeger wel anders. Hoe vond je dat?

“Vroeger was ik echt onderwerp van spot en hoongelach. Men vond mij een excentriekeling, een gek. Dat vinden mensen misschien nog steeds wel, maar nu is dan eindelijk aangetoond dat ik echt bepaalde lichaamsfuncties kan manipuleren én dat anderen dat ook kunnen. Mijn methode staat nu zelfs in Amerikaanse studieboeken. Dat is machtig. Echt gaaf.”

Wat is de essentie van de Wim Hof Methode?

“Dat je met concentratie, graduele blootstelling aan koude en ademhalingstechnieken je immuunsysteem kunt beïnvloeden. Dat ontdekte ik toen ik ijsbaden ging nemen. Ik voelde toen een intense diepte in mijn lichaam en merkte dat ik door diep adem te halen mijn lichaam kon sturen. Simpel gezegd zijn opperste concentratie en bepaalde ademhalingstechnieken waarbij je diep inademt en niet volledig uitademt de kern. Daardoor verander je de chemie in je lichaam.”

Klinkt leuk. Maar wat kun je ermee?

“Je krijgt letterlijk meer macht over je eigen lichaam. Door de methode komt er extra adrenaline vrij, wat een remmend effect heeft op ontstekingseiwitten. En dat kan bijvoorbeeld reumaklachten verminderen. Je krijgt ook meer zuurstof en dus meer energie. Dat leidt weer tot betere sportprestaties. Maar in zijn algemeenheid helpt het je dus je gezondheid te verbeteren.”

Wat is het verschil tussen jouw methode en zogeheten cryosauna’s?

“Cryotherapie is ook gebaseerd op koude, alleen is dit een passieve methode. Ik heb het zelf wel een paar keer gedaan, maar probeer het toch zo actief mogelijk te benaderen en daarbij zo dicht mogelijk bij de natuur te blijven. Ik bedoel, heb je ooit een ijsbeer in een cryosauna zien stappen?”

Handig voor mensen die het altijd koud hebben?

“Jazeker. Bij mensen die het vaak koud hebben, werkt het vasculaire systeem soms minder goed. Dat zie je helemaal bij ouderen. Dat kun je vrij simpel verminderen door een kleine twee weken iedere dag te douchen en te eindigen met koud water. Zo bouw je een gevoelsmatige band met koude op. Na een dag of tien heb je al een natuurlijke, geoptimaliseerde vasculaire conditie. En dan heb je het ook minder koud.”

Dus iedereen kan dit leren?

“Het is geen kwestie van aanleg, maar puur van discipline. In vier uur tijd kan ik iemand deconditioneren en leren hoe hij op een dusdanige manier met zijn lichaam in contact komt dat hij in een ijsbad kan liggen. Iedereen kan dit dus leren.”

Je doet nogal wat claims. Kun je het ook aantonen?

“Lange tijd werd ik niet geloofd. Dat ik mijn autonome zenuwstelsel kan bereiken en mijn immuunsysteem kan beïnvloeden, was kolder. Het strookte totaal niet met de medische wetenschap. Een aantal jaren geleden toonde het Radboudumc dan toch interesse. Ze hebben eerst mij onderzocht en later ook proefpersonen. Twaalf gezonde mensen kregen een bacterie ingespoten die normaal gesproken leidt tot een heftige immuunrespons en koortsaanvallen veroorzaakt. Zes van de proefpersonen hadden mijn meditatietechniek geleerd. Bij deze mensen waren de verschijnselen drastisch minder dan bij de controlegroep die de techniek niet kende. Zij maakten meer adrenaline aan en dat vermindert de immuunrespons.”

En nu reis je de hele wereld over. Hoe lang ga je nog door?

“Tal van internationale universiteiten en ziekenhuizen doen nu onderzoeken naar de mogelijkheden die deze techniek biedt. Momenteel loopt een onderzoek naar het effect van de methode op vermoeidheidssyndromen. In Stanford zijn we bezig met onderzoek naar de effecten op angst en later doen we dit ook naar depressie en PTSD (Post-Traumatic Stress Disorder). Met het Radboudumc en AMC doen we ook onderzoeken. Bij het Radboudumc zijn spectaculaire resultaten naar voren gekomen met betrekking tot onderzoek naar ontstekingen en pijn. Echt super. Maar het gaat niet snel genoeg. De wetenschap komt nu op gang, maar in de reguliere gezondheidszorg wordt het nog niet omarmd. Bij ziekte worden al snel medicijnen voorgeschreven, terwijl dat lang niet altijd nodig is. We zijn vervreemd geraakt van onze eigen kracht. Ik ga door tot het helemaal erkend is en toegankelijk is voor iedereen. Het moet een dogmaloze keuze worden.”