22 mrt 2024
|
Industrie
Kun je papier maken zonder water te verdampen? En lezen we in 2050 een krant nog van het papier? Kijkend naar de toekomst van onze Nederlandse industrie zijn er vele vragen die je kunt stellen. In 2050 is de industrie in Nederland onderdeel van onze CO2-neutrale en circulaire economie. Het gedetailleerde plaatje van hoe die industrie in 2050 eruitziet, heeft nog niemand maar het gesprek erover is in volle gang. Rob Kreiter van TKI Energie en Industrie, onderdeel van de Topsector Energie, pleit voor lef, grote sprongen durven maken en redeneren vanuit de zekerheid dat onze productvraag radicaal kan veranderen.
Naar een nieuwe industrie: afbreken en opbouwen Rob Kreiter: “Ik help iedereen meteen uit de droom. We kunnen de toekomst van de industrie niet tot in detail nu al bedenken. Wat we wel weten is dat doorbouwen op de systemen van nu, ons niet bij het einddoel brengt. We weten ook dat de route naar die nieuwe industrie zal gaan in schokken, zoals afgelopen jaar in de energiemarkt. Er is geen geleidelijk pad naar een nieuw energie- en grondstoffensysteem. We moeten afbreken en weer opbouwen, en soms veel geld investeren zonder dat het op korte termijn rendeert. Dat zorgt voor spanning: welke partij durft als eerste, wie volgt en wie neemt afscheid?”
Onze productvraag wordt leidend Sturen op radicale verandering betekent investeren en beslissingen maken op basis van alleen de contouren en van grote onzekerheden. En accepteren dat we nog geen idee hebben over de exacte invulling van de toekomst. Het gaat meer om systeeminnovaties dan losse technologieën. Rob Kreiter: “Steeds vaker heb ik gesprekken over de industrie van de toekomst. Leidend daarbij is niet de bestaande processen verduurzamen, maar wat wordt onze productvraag en welke productieketens horen daarbij?”
Redeneren vanuit de toekomstige vraag uit de samenleving Het nieuwe energie- en grondstoffensysteem dat we aan het bouwen zijn kan niet stapje voor stapje. Zo’n nieuw systeem vraagt om risico’s nemen, radicaler (om)denken, moed en lef. En een groot aantal uitgangspunten staat eigenlijk al niet meer ter discussie; van duurzame energie als belangrijkste bron, elektriciteit als drager, circulaire grondstoffen en hogere toegevoegde waarde per energie-eenheid in Noordwest-Europa. Daarom helpt het in de ogen van Rob om te redeneren vanuit de toekomstige vraag naar producten van onze samenleving. “Want alleen als je weet of we nog analoge kranten lezen, dan weet je ook hoeveel papier je nodig hebt.”
Meer lezen of meepraten? www.tki-ei.nl