24 mei 2024
|
Economie
Journalist: Hugo schrameyer
De Europese natuurherstelwet gaat er voorlopig niet komen. Er is te weinig steun van Europese lidstaten; de wet staat in de ijskast. Superjammer, vindt Annemarie van Doorn, directeur Dutch Green Building Council. Voor de bouwbranche ziet ze niettemin mogelijkheden tot een nieuwe duurzaamheidsstrategie.
Dat de natuurherstelwet zo ongeveer op het randje van de prullenbak ligt, heeft vooral te maken met de spannende actualiteit. Het wereldtoneel is met verschillende oorlogen buitengewoon onrustig, de energieprijzen zijn sky high, evenals de consumentenprijzen in de winkel. “Natuurherstel is iets voor de langere termijn, terwijl landen volop zorgen hebben op de korte termijn. Misschien begrijpelijk, maar met de huidige klimaatcrisis is het net zo goed onbezonnen om natuurherstel te laten versloffen.” stelt Van Doorn, die eraan toevoegt dat ze zeker begrijpt dat natuurherstel voor velen iets abstracts heeft. “Je zou dat veel meer direct naar de mensen moeten brengen, zoals de praktische insteek van tegels wippen om de tuin te vergroenen.”
Voortbordurend op die gedachte, zijn Van Doorn en DGBC gaan sleutelen aan een concept om de duurzaamheidsstrategie in de bouw nieuwe schwung te geven. De gedachte erachter is dat de samenleving zich verzekerd moet weten van toegang tot primaire levensbehoeften als schoon drinkwater, gezonde lucht en voldoende voeding. “De borging daarvan is alleen mogelijk als natuur daadwerkelijk de ruimte krijgt. En dat lukt alleen wanneer we grote veranderingen aanbrengen in het bouwproces.”
Wat in ieder geval moet gebeuren, meent Van Doorn, is dat het automatisme van tafel gaat om braakliggend terrein en open velden te bebouwen. Dat gebeurt volgens haar veel te veel. Bij een signaal van woningtekorten komen er routinematig nieuwbouwplannen tevoorschijn. DGBC werpt nu het alternatief op van een nieuw handelingsperspectief, de Trias Ecolgica. Deze is opgebouwd in drie stappen:
De eerste stap is de meest natuurvriendelijke: bouw niet.
Als je renoveert, transformeert of verbouwt, voeg dan biodiversiteit toe, zodat de natuur zich ook in stedelijke gebieden kan ontwikkelen.
En de derde stap: als je nieuw moet bouwen, en je moet hier bouwrijp land voor opofferen, zul je ervoor moeten zorgen dat je volledig natuurinclusief bouwt.
Van Doorn tot slot: “Waar we van af moeten, is de reflex om nieuwbouw te zien als oplossing voor het woningtekort. Herbestemmen, transformatie, woningen splitsen of optoppen leveren net zo goed soelaas. Meer dan drie miljoen vierkante meter kantoorruimte staat leeg, die kun je prima transformeren tot woningen.”