Op haar drieëntwintigste werd ze al door Sprout gespot: haar toenmalige bedrijf Print Personal werd samen met 24 andere bedrijven gekozen tot ‘meest belovend van het jaar’. Maar op de vraag of Manon van Essen altijd al ondernemer wilde worden, antwoordt ze ontkennend. Alhoewel… “Ik wist nooit wat dat was: ondernemen. Ik deed het gewoon. Tijdens Koningsdag stond ik mijn spullen te verkopen. Op de camping verkocht ik zelfgemaakte armbandjes. Geld inzamelen voor een goed doel op school? Ik won altijd. Achteraf kwam ik er pas achter dat dit ondernemen was.” 

Zeven jaar later na de eerste ‘erkenning’ door Sprout is die ondernemersgeest nog volop aanwezig. Print Personal heeft ze achter zich gelaten, inmiddels is ze Head of Pizza bij haar eigen bedrijf Magioni. Groentepizza’s ontwikkelen en op de markt zetten, dat is waar ze zich tegenwoordig mee bezighoudt. Een idee van een vriendin, die haar uitdaagde in de kroeg. ‘Als er toch een pizza zou zijn waar je niet dik van zou worden, dat zou toch geweldig zijn? En als er iemand is die dat op de markt kan zetten, ben jij het’, zei ze. “Mijn eerste reactie was: ‘Nee joh, ik ben toch geen pizzabakker’, maar ik ben toch maar eens op onderzoek uitgegaan.” 

Ben je een foodie?

“Ik ben niet per se een gezonde foodie, maar ik hou wel heel veel van eten. Helaas is dat alleen niet zo goed voor je figuur, zo kwamen we er ook op in de kroeg. Daarnaast vind ik het ook wel echt iets van deze tijdsgeest. Als je dan toch wil ondernemen, waarom niet iets goeds doen voor de mens?”

Je ging op onderzoek en even later stond je zelf pizza’s te bakken.

“Ja! Er bestond al een bloemkoolpizza in Amerika en uit data-analyse bleek dat er een goede groei in zat. Toen dacht ik: dat kan ik ook. Ik heb eerst in mijn eigen keuken staan zwoegen en niet veel later sloot ik een deal met een pizzeria. Ik bakte de pizza’s van hun normale kaart en mocht daarnaast mijn eigen pizza’s aanbieden. Als klanten het niet lekker vonden, kregen ze hun geld terug. Nou, ik heb een hoop mensen hun geld moeten teruggeven, in het begin waren ze niet te vreten.”

Maar je schotelt mensen toch geen vieze pizza voor?

“Ik wel hoor, puur om te leren. Ik moest de markt toch verkennen? Ik heb ruim 3000 pizza’s moeten bakken om tot de goede receptuur te komen. Ik begon met 80 procent groente en heb dat teruggebracht tot 45 procent.”

En dan ben je opeens voedselproducent. En verkoop je miljoenen pizza’s. Voel je daar een verantwoordelijkheid bij?

“Ik voel me er heel erg verantwoordelijk voor dat het goed is. Dat ik de juiste keuzes maak die passen bij het product. Als moeders ons benaderen dat hun kinderen nu wel groenten eten door onze pizza’s, dan vind ik dat heel bijzonder. Nu kunnen we dat doen door op die gezondere bodem heel veel kaas en salami te gooien, dat is commercieel gezien de beste keuze. Maar dat doen we niet. Ik vind dat de wereld wel wat minder vlees kan eten, dus dan kunnen we niet heel veel salami op onze pizza’s doen.”

Hoe verkoop je een groentepizza?

“Ik ben van de strategie: voor de deur liggen. Als ik iets wil, dan wil ik ook echt dat het lukt: ik wil winnen. Ik ben bij elke retailer in Nederland en Engeland geweest. Ik zat vrij snel aan tafel, het was natuurlijk ook gewoon een goed verhaal, het was het goede idee op het juiste moment. En we maken gebruik van influencers, die zijn heel belangrijk voor ons. In Engeland scheelt het 20 procent omzet als we een influencer inzetten.”

Wat zou je ondernemers die in het buitenland willen opereren aanraden?

“Doe je huiswerk goed, dat hadden wij wel wat beter mogen doen. De versmarkt waar wij op opereren is best tricky: onze pizza’s kwamen in Engeland aan terwijl ze nog maar een dag houdbaar waren. Daar hadden we even niet over nagedacht. Wij produceren in Nederland en hebben onze pizza’s moeten herontwikkelen toen we in Engeland gingen verkopen. Wij hebben veel achteraf moeten oplossen, een betere voorbereiding was niet erg geweest…”

Over voorbereiding gesproken: zijn jullie al voorbereid op een eventuele Brexit?

“We hebben een clausule in ons contract zodat wij goed zijn ingedekt tegen eventuele prijsstijgingen vanwege valutaschommelingen. Maar of we wel kunnen leveren? Geen idee. We hebben ons wel ingelezen, maar er is nog zoveel onzeker, we moeten veel toch bekijken als duidelijk is wat er precies gaat gebeuren.”

Wat zijn de volgende markten die je wil targeten? 

“Mijn grote droom is de VS. Ooit. Maar eigenlijk wil ik gewoon dat iedereen een Magioni gaat eten. Ambitieus? Zeker. Heel erg zelfs.”

En realistisch?

“Mijn eerste droom is dat iedereen binnen de doelgroep, millennial vrouwen, in Nederland een keer een Magioni heeft gegeten. Mijn tweede droom is dat we het grootste marktaandeel hebben binnen onze doelgroep in Nederland. En dan verder. Tot aan iedereen ja, als het aan mij ligt.”

Wat maakt jou een succesvol ondernemer?

“Mijn overtuigingskracht en mijn enthousiasme. Daar begint het mee. Ik probeer nieuwe dingen uit, ben goed in growth hacken (een proces van snel op elkaar volgende experimenten die een scala van marketingkanalen gebruikt om de meest effectieve manier te vinden om bedrijven te laten groeien, red.) en kan goed tweaken als dat nodig is. Mijn ervaring in de techsector helpt mij hierbij enorm. Iets proberen, op de markt zetten en als het niet werkt, aanpassen. De foodsector is dat niet gewend, daar worden nieuwe producten nog vaak in de ivoren toren bedacht.”

Tot slot: over tien jaar heb ik 50 miljoen op de bank en lig ik lekker op het strand of heb ik 50 miljoen en ben ik bezig met een nieuw bedrijf of pizza ik me nog steeds elke dag door? 

“Sowieso een van de twee laatste opties. Wat ik nu doe is echt mijn ding, mijn droom. Ik vind het zó leuk. En ik ben ook nog niet uitgespeeld met bedrijven, dus waarom zou ik in godsnaam op het strand gaan liggen?”