6 mrt 2019
|
Economie
Ondernemen is er bij mij met de paplepel ingegoten; ik kom uit een echt Rotterdams entrepreneursgezin. Van jongs af aan heb ik een enorme werkdrift gehad en mijn instelling is: ik rond het liever vandaag af dan morgen.
Dat kan bij mijn omgeving weleens voor ergernis zorgen. Veel mensen hebben toch iets van: het komt wanneer het komt. Maar succesvol word je niet zomaar. Je moet ervoor knokken. En geknokt – dat heb ik. Ik geef in geen geval op.
En ‘het waarom’ heeft me altijd gefascineerd. Ik voer nooit zomaar werkzaamheden uit. Ik wil eerst gedetailleerd weten hoe iets zit. Waaróm ik het moet doen. Pas als ik dat volledig begrijp raak ik werkelijk gemotiveerd. Ik kan het iedereen met ambitie in het zakenleven aanraden: stel vragen. Accepteer niet klakkeloos dat iets nou eenmaal zo is.
Nog een tip: maak je ambitie kenbaar. Mensen kunnen niet raden wat jouw doel in het leven is. Deel met de wereld wat je wil bereiken en doe jezelf niet te kort. Vooral vrouwen hebben daar een handje van. De meeste vrouwen willen honderd procent zeker weten dat ze geschikt zijn, voordat ze uitspreken wat hun ambitie is; welke baan ze graag willen, welke positie. Ik heb geregeld gehad dat ik een vrouw een functie aanbood en zij antwoordde: ‘daar ben ik volgend jaar pas klaar voor’. Een man hoor je dit niet snel zeggen. Bescheidenheid is tijdrovend en zonde. Je bent nooit honderd procent geschikt voor een functie. Dat ben ik ook nooit geweest. Juist door het gewoon te doen groei je.
En ja, soms gaat dat mis. Ook dát heb ik meegemaakt. En ook dát overleeft een mens. Sterker nog: ik heb meer geleerd van de keren dat ik op mijn gezicht ging, dan van mijn successen. Natuurlijk heb ik angst en onzekerheid gekend. Een gevoel van ‘oh hemel, moet ik dit echt doen?’. Maar ik waagde keer op keer de sprong in het diepe en achteraf voelde dat goed. Mijn advies: zeg vaker ja, juist als je iets eng vindt.
Ik mag dan 77 zijn, de komende jaren blijf ik doorwerken. Achter de geraniums kruipen is niets voor mij. Die planten zullen sterven, en ik met hen. Ik vind dat ik zoveel kansen heb gekregen, dat ik nu ook wel wat mag terugdoen. Dat geeft me een gevoel van voldoening. Zolang mijn lijf en brein blijven werken, doe ik dat ook.
Neelie Kroes, oud-eurocommissaris en ondernemer