“Stel je voor je bent een ziekenhuis directeur”, vertelt Randall van Poelvoorde, keynote spreker technologie en robots. “En je hebt te weinig personeel en hebt ook nog eens te maken met een coronapandemie. Een voor de hand liggende oplossing zou zijn om technologie in te zetten om dat tekort op te vangen. Dat kan en dat moeten we ook willen. Het wegbrengen van vieze lakens door een robot bespaart kosten en is veel efficiënter. Daarnaast worden robots zo ingezet voor werk waarbij de menselijke aandacht voor patiënten wordt gestimuleerd. De verpleegster kan namelijk zijn of haar aandacht aan de patiënten besteden in plaats van het wegbrengen van bijvoorbeeld lakens.”

Niet alleen in de gezondheidszorg, maar ook in de supply chain zal robotisering steeds meer taken overnemen van de mens, gaat Van Poelvoorde verder. “Neem nu het voorbeeld van de reis van een pakketje. Bij elke stap kun je nog bedenken wat door mensen uitgevoerd zou moeten worden en wat niet. Welke onderdelen van de reis doen mensen bijvoorbeeld liever niet en zou de robot kunnen overnemen? Als we kijken naar het inpakken van een bepaald product doet de mens dat nu nog. Dit omdat het doosje bijvoorbeeld scheef uit de machine kan komen en wel recht in de volgende doos moet voor transport. Wanneer robots betere ‘ogen’ hebben en producten kunnen herkennen als die bijvoorbeeld scheef uit de machine komen, dan zouden zij ook die handelingen kunnen overnemen van de mens. De morele vragen die daarbij komen kijken, zoals of dat wel wenselijk is en wat voor werk kan de mens dan doen, moeten daarbij worden afgewogen.”

Verderop in de supply chain komt software duidelijk om de hoek kijken. “Producten worden automatisch ingescand zodat deze gevolgd kunnen worden. Vervolgens wordt de belading door de mens gedaan, grote zware lading moet namelijk onderin in de vrachtwagen en de lichtere lading bovenop. En waar de vrachtwagen nu nog wordt bestuurd door een chauffeur verwacht ik dat de vrachtwagen in de toekomst automatisch gereden gaat worden. De mens gaat absoluut uit de vrachtwagen. Een chauffeur kost namelijk ontzettend veel geld en tijd. Een robot hoeft niet te stoppen, terwijl een chauffeur wettelijk verplicht is om na zoveel uur te hebben gereden een pauze in te lassen. Daarnaast rijden vrachtwagens 95 procent van de tijd over de snelweg. Deze wegen zijn gemakkelijk automatisch te berijden. Op een snelweg komt de vrachtwagen geen voetgangers of tegenliggers tegen. De last mile, de laatste paar kilometers tot aan de eindbestemming in de supply chain, zou dan handmatig moeten worden gereden. Dit omdat deze kilometers het moeilijkst te automatiseren zijn. Toch zou een robot over de stoep het laatste stukje de pakketten naar zijn eindbestemming kunnen brengen. Een rustig rijdend karretje is volstrekt ongevaarlijk voor de mens door de lage snelheid. Zo zouden ook robots een rol kunnen spelen bij de de last mile.”

De technologie, en met name software, zal vaker worden gaan toegepast. Van Poelvoorde: “Zeker blockchain kan de supply chain verder automatiseren. Blockchain kan er namelijk voor zorgen dat druiven die te warm worden vervoerd automatisch tot een boete kunnen leiden die realtime via een sensor input een ‘smart contract’ kan uitvoeren zodat een boete meteen op dat moment wordt betaalt. Toch vindt men iets dat goed werkt prima en is verandering niet per se noodzakelijk. Maar zo mis je de boot. Kijk maar naar de elektrische auto’s. Bedrijven die daar vijftien jaar geleden al mee zijn begonnen ontwikkelen zich volop, maar bedrijven die dit niet hebben gedaan hebben de boot gemist.”

Het doembeeld dat robots en technologie het werk van de mensen over gaan nemen zou moeten worden omgezet in een positief beeld, besluit Van Poelvoorde. “Technologie is een ontzettend krachtig wapen wat de mens in handen heeft. Het goed inzetten hiervan is cruciaal om er optimaal van te kunnen profiteren. Wanneer de mensen zich dat realiseren wordt de positieve meerwaarde van technologie en robots steeds duidelijker.”