Deel dit artikel:

17 dec 2020

|

Gezondheid

“Dankzij het team van specialisten zeldzame kankers heb ik zoveel geluk gehad”

Journalist: Féline van der Linde

Vorig jaar april kreeg Judith Reuvers een aantal klachten. Ze had last van een gedeeltelijke aangezichtsverlamming en voelde een behoorlijk bobbel onder haar oor. Nadat collega’s zagen dat ze haar rechteroog niet goed kon sluiten besloot ze naar de huisarts te gaan.


Judith Reuvers


“Iedereen heeft wel eens een opgezette lymfeklier dacht ik, maar toen mijn collega’s een foto maakten van mijn oog dat niet goed sloot ben ik naar de huisarts gegaan. Eerst werd gedacht aan een virale infectie, maar mijn huisarts vertrouwde het toch niet en stuurde mij door. Binnen een week werd ik van het Amphia ziekenhuis in Breda naar het Erasmus Medisch Centrum in Rotterdam gestuurd. Ik kreeg de diagnose speekselklierkanker. Het heeft nog geen vijf weken geduurd van mijn doorverwijzing van de huisarts tot aan mijn operatie waarbij mijn rechter oorspeekselklier en een aantal lymfeklieren zijn verwijderd.”


“Speekselkierkanker is een zeldzame kanker. Bij mij bleek het nog zeldzamer te zijn, omdat ik de vorm SDC (salivary duct carcinoom) heb. SDC komt bij tien procent van de speekselklierkanker gevallen voor en komt ook nog eens heel weinig voor bij vrouwen. Na mijn operatie en bestralingen in het Erasmus MC verwees mijn KNO-arts mij door naar prof. Carla van Herpen, internist-oncoloog en hoogleraar zeldzame tumoren in het Radboudumc. We hoopten allemaal dat de kanker nu weg zou zijn, maar de kanker kwam dit jaar maart weer terug. In het Radboudumc heeft de patholoog weefsel van mijn tumor volledig geanalyseerd. Ontzettend veel pagina’s met cijfers, grafieken en nog veel meer rolden daaruit, met de conclusie dat mijn kankercellen een bepaalde mutatie hebben. Gelukkig bestaat er voor kankercellen met die specifieke kenmerken een therapie. Als mijn tumor niet op deze manier zou zijn onderzocht dan hadden we niet geweten dat deze doelgerichte therapie voor mij nog tot de mogelijkheden hoort.”


Het is alleen een niet goedgekeurd medicijn voor mijn type kanker, gaat Reuvers verder. “Een groep van duizend man met dezelfde soort kanker; daar kun je goed onderzoek naar doen en dat is interessant voor de farmaceuten. Maar bij een kankersoort die maar vijfendertig mensen per jaar krijgen is dat moeilijker. Daar moet je moet op zoek gaan naar andere mogelijkheden en dat is wat Carla en haar team doen.”


“Sommigen gaan misschien bij de pakken neerzitten, maar ik niet. Ik vind het ontzettend interessant, dat dit allemaal maar kan! Toen ik net de diagnose van SDC kreeg heb ik online één artikel gelezen om mee te gaan doen en toen dacht ik, laat maar. Het was te deprimerend. Ik heb de kans gekregen om mee te doen aan een studie (DRUP-studie), waarbij onderzocht wordt of een bepaald medicijn dat bedoeld is voor andere kankersoorten-maar wel met dezelfde kankercelkenmerken-effectief is. Er zijn ontzettend veel specialisten bezig met mijn casus en dat vinden niet alleen zij interessant, maar ik ook. Ik voel mij bevoorrecht dat zoveel knappe koppen zoveel tijd, energie en onderzoek in mij stoppen. En dat niet alleen, want hoe mooi zou het zijn als het onderzoek naar mijn tumor uiteindelijk ook anderen kan helpen.”


Gerelateerde artikelen:

Zeldzame kankers ontrafelen om meer behandelopties te krijgen

DNA van tumor breed testen voor de patiënt van vandaag, maar ook van morgen

Volledige DNA-analyse helpt de patholoog met het diagnosticeren van tumoren

Gesponsord