28 okt 2025
|
Gesponsord
Betere uitkomsten voor patiënten tegen lagere kosten. Dat belooft waardegedreven zorg al jaren. Maar hoe vertaal je die mooie intentie naar concrete resultaten in de dagelijkse zorgpraktijk?
De Nederlandse gezondheidszorg staat onder druk. Kosten stijgen, wachtlijsten groeien, en patiënten doorlopen vaak inefficiënte zorgtrajecten met dubbele onderzoeken en onnodige behandelingen. Waardegedreven zorg moet de oplossing bieden, maar veel initiatieven blijven steken in pilotfase of mooie presentaties. De uitdaging zit in de uitvoering. Hoe maak je van een theoretisch concept een werkbaar systeem dat structureel verschil maakt?
Methodiek als fundament Paul Cremers, manager research bij Maastro, ontwikkelde een aanpak die wel werkt. “We hebben de belangrijkste principes uit de leidende literatuur genomen en vertaald naar praktische implementatie. Per ziektebeeld pakken we dit heel gestructureerd aan.”
Die structuur maakt het verschil. Maastro richt per zorglijn een continu verbeterproces in, met dedicated projectmanagers die artsen faciliteren. De methodiek volgt een “Plan-Do-Check-Act (PDCA)-cyclus”: uitkomsten meten, evalueren, interventies bepalen en opvolgen. Realtime dashboards tonen de voortgang per zorglijn.
Het radiotherapie-instituut kiest strategisch welke ziektebeelden prioriteit krijgen. Volume speelt een rol – prostaatkanker bijvoorbeeld bereikt veel patiënten. Maar ook de haalbaarheid weegt mee. “Je moet ook je successen laten zien en die vieren. Dan kun je anderen overtuigen dat dit de manier is.”
De aanpak werkt op verschillende terreinen. Bij borstkanker betekent dat Samen Beslissen met patiënten, wat leidt tot behandelkeuzes die beter aansluiten bij hun levenskwaliteit.
Het eigen Maastro Lab ontwikkelde een prognostisch model dat voorspelt of een patiënt baat heeft bij combinatietherapie. Een ander laboratoriuminitiatief: binnen tien dagen een tumor repliceren uit een biopt, om te testen welk medicament het beste werkt.
Concrete resultaten Het longkankertraject illustreert de impact. Door systematisch te kijken waar het proces vastliep, kon Maastro de periode van diagnose tot behandeling halveren en dus eerder starten met bestralen. De patiënt heeft daardoor nog maar twee chemokuren nodig in plaats van drie. Patiënten zijn fitter, doorlopen het traject sneller, en de totale zorgkosten dalen aanzienlijk.
Voor endeldarmkanker ontwikkelde Maastro een applicator die inwendige bestraling mogelijk maakt. Daardoor zullen minder patiënten een stoma nodig hebben. Betere levenskwaliteit, minder opnames, lagere kosten.
De grootste uitdaging? Ketenpartners op één lijn krijgen. “Ziekenhuis A heeft een andere procedure dan ziekenhuis B. Mensen zitten in vaste processen. Dat is complex.” Maastro werkt regionaal, met patiënten uit heel Zuid-Nederland. Alleen met uniforme afspraken tussen alle betrokken instellingen werkt het.
Cremers pleit voor aanpassingen in de bekostigingssystematiek. “De huidige systematiek is ingericht op: hoe meer zorg ik lever, hoe meer ik gefinancierd krijg. We moeten nadenken over manieren om instellingen met betere uitkomsten te waarderen.” Hij suggereert bonus-malusstructuren of uitkomstfinanciering. De strategie van Maastro toont dat waardegedreven zorg kan werken met structuur, commitment en de juiste facilitering.