26 okt 2021
|
Gezondheid
Journalist: Féline van der Linde
Veel last van buikpijn, een opgeblazen gevoel, buikkrampen, obstipatie of diarree. Voor veel mensen met PDS de normaalste zaak van de wereld. Maar dat is het niet. Het Prikkelbare Darm Syndroom (PDS) is een verstoring van het maag-darmkanaal, met name van de dikke darm. Deze maakt te weinig of juist teveel beweging, waardoor diarree of juist verstopping ontstaat. Naar schatting komt het bij ruim tien procent van de Nederlanders voor.
“ Al vanaf mijn vroege jeugd heb ik last van mijn buik”, vertelt Rianne van der Werff. “Op een dag werd de pijn in mijn buik zo heftig op school dat ik naar de huisarts werd gestuurd. Het bleek geen blindedarmontsteking te zijn, maar de huisarts constateerde wel een spastische darm. En dat was het dan. Daar was niets tegen te doen. Ik moest er maar mee leren leven, dus dat deed ik. De buikpijn ‘aanvallen’ vielen mee, maar op vakantie was het altijd drama, omdat we anders aten. In de auto ging er dan ook standaard een toiletrol mee en als we ergens aankwamen was het eerste wat ik checkte waar de toiletten waren. Tot op een dag mijn vriendinnen zeiden dat mijn klachten echt niet normaal waren. Ik besloot om weer naar de huisarts te gaan (inmiddels een andere huisarts door verhuizing) en toen werd duidelijk dat ik PDS heb.”
Mijn huisarts vermoede dat ik een ‘klassiek geval’ van PDS was en verwees mij door naar de MDL (maag, darm, lever) arts in het ziekenhuis, gaat Rianne verder. “Vervolgens ben ik volledig onderzocht en ook uit de bloedonderzoeken kwam niets. Daarop is besloten om te starten met het FODMAP-dieet. Onder begeleiding van een diëtist ga je met deze methode aan de slag om erachter te komen welke stoffen mogelijke PDS klachten veroorzaken. In het begin worden een aantal voedingsgroepen, zoals bijvoorbeeld zuivel en peulvruchten vermeden. En dat is best pittig. Maar je buik moet eerst enigszins tot ‘rust’ komen zodat je minder klachten hebt. Gelukkig duurt dat niet lang, want vervolgens ga je stap voor stap voedingsstoffen toevoegen om te kijken waar je op reageert. Op een gegeven moment mocht ik een bodempje melk gaan drinken en al gauw werd duidelijk dat ik ontzettend lactose-intolerant ben. Het FODMAP-dieet was voor mij in ieder geval de beste manier om erachter te komen wat de veroorzaker was van mijn buikproblemen.”
Terugkijkend viel heel veel op zijn plek. “Vroeger at ik onbewust al geen sausjes of dressings, want dan had ik achteraf geen buikpijn. En ook uit eten gaan zocht ik niet op. Nog steeds vind ik dat heel spannend, want zit ik niet de halve avond op het toilet? Het beïnvloedt je leven ontzettend. Maar ik liet en laat mijn leven niet door PDS beperken. De diagnose PDS twee jaar geleden bracht voor mij, mijn man en gezin veel opluchting. Lactose bleek dus de grootste trigger te zijn en dat heb ik helemaal verbannen uit mijn voedingspatroon. Met voeding kun je al zo veel bereiken, daar weet ik inmiddels alles van. Maar ik moet er wel op letten dat het niet een optelsom wordt. Stress is naast lactose bijvoorbeeld ook een trigger. En voor de zekerheid heb ik ook lactase pilletjes. Ga ik buiten de deur bijvoorbeeld een broodje eten dan heb ik deze altijd mee om zo de klachten te verminderen. Nu ik vrijwel geen lactose meer tot mij neem heb ik ook helemaal geen tolerantie meer. Wanneer ik nu toch lactose binnenkrijg reageer ik er enorm heftig op. Erger dan voor mijn diagnose. Mijn PDS-symptomen waren heel vervelend en hadden een enorme invloed op mijn leven. Maar door toch nog een keer naar de huisarts te gaan is er eindelijk een diagnose gesteld voor mijn problemen en was er ook wat aan te doen, waardoor ik mij nu negentig procent van de tijd heel erg goed voel!” Het was de normaalste zaak van de wereld: buikpijn. Maar dat is het niet.