Deel dit artikel:

7 jun 2018

|

Gezondheid

Medina Schuurman en Isa Hoes over de overgang

Journalist: Jerry Huinder

Liever zijn. Voor jezelf en voor anderen. Dát is de boodschap van Isa Hoes en Medina Schuurman aan vrouwen in de overgang. Of eigenlijk, aan vrouwen in het algemeen. Medina: “Ik heb veel meer innerlijke rust, vrede met mezelf.”

Collega actrices. Hartsvrienden. Schrijversduo. Isa Hoes en Medina Schuurman zijn al jarenlang onafscheidelijk en delen lief en leed. Inclusief de overgang, een onderwerp waar weinig over gepraat wordt. Sterker nog, het wordt vaak verzwegen. Iets waar Isa en Medina verandering in willen brengen, want ‘vrouwen wordt vaak een burn-out aangepraat, terwijl ze overgangsklachten hebben’. Hun nieuwste boek, het I’M Lijfboek, is een handboek voor de vrouw die gezond en gelukkig ouder wil worden. ‘Word een sterkere, mooiere en betere versie van jezelf’ is de boodschap die de ervaringsdeskundigen willen meegeven. Hoe? Een gesprek aan de hand van acht stellingen.


Ik ben eigenlijk in de bloei van mijn leven.

Medina (M): “In de bloei niet nee, dat ben je als je jonger bent.”

Isa (I): “Ja precies, bloeien doe je rond je twintigste. Als je in de overgang gaat, ben je meer in transitie naar een nieuwe levensfase.”

(M): “Je bent in de ontluiking.”


Ondanks alles wat ik weet over de overgang en ik heel veel positieve vibes voel bij ouder worden, vind ik het eigenlijk nog steeds vreselijk. Was ik maar weer 28. 

(I): “Met de kennis van nu: ja, natuurlijk wel. Maar goed, dat gaat helaas niet. En dus: nee hoor, ik zou niet weer 28 willen zijn, met alle onzekerheid die daarbij hoort.”

(M): “Bedoel je niet fysiek? Want dan is het antwoord ja. Fysiek zou ik wel weer 28 willen zijn, haha. Maar geestelijk word ik alleen maar mooier, dus wat dat betreft totaal niet. Ik heb veel meer innerlijke rust, vrede met mezelf.”

(I): “Ja, precies. En vrede met de situatie. Kijk, we werken allebei heel hard, omdat we het leuk vinden, maar het hóeft niet meer. Dat vreselijke moeten is weg, we doen dingen omdat we het leuk vinden.”


Ik heb, sinds ik weet dat ik in de overgang zit, heel veel zin in mijn nieuwe rol. Ik mag opeens lief zijn voor mezelf en anderen.

(M): “Ja, dat herken ik heel erg.” Medina omarmt zichzelf en glimlacht. Dan, serieus: “Vroeger was ik heel hard voor mezelf. Ik had enorme interne struggle, wilde van alles en als dat niet ging, dan nam ik dat mezelf kwalijk. Nu probeer ik dat niet meer te doen. Dat lukt niet altijd, maar ook dan denk ik ’s avonds: ‘Nou, dat ging niet zo goed vandaag, maar dat is niet erg, morgen weer een dag.’”

(I): “En dat is belangrijk. Kijk, we doen echt niet alles goed. Ik wil rustiger aan doen, kan niet meer multitasken door de overgang, maar ik zit ook met een kind dat bijna het huis uit gaat, en een kind net op de middelbare school. Dus de rust is vaak ver te zoeken. Maar goed, daar kan ik me slecht over voelen, of ik kan het accepteren en het mezelf niet kwalijk nemen.”


Ik ben een mentaal sterker mens geworden door de tegenslag in mijn leven.

(I): “Ik heb zeven en een half jaar geleden natuurlijk iets vreselijks meegemaakt (de man van Isa, Antonie Kamerling, maakte een eind aan zijn leven, red.) en dan zit je gelijk hier.” Isa legt haar handen op haar buik. “Dan kan je helemaal niet meer denken, maar ik kwam wel totaal in het hier en nu.”

(M): “Het gaat niet zozeer over tegenslag, maar als je ouder wordt, leer je dat je niet alleen moet denken, maar ook mag voelen.”

(I): “Ja, maar niet alleen voelen, toch? Je moet er ook iets mee doen.”

(M): “Precies. Je leert dat het een combinatie is van voelen en er iets mee doen. Niet alleen maar in je hoofd zitten, of alleen maar voelen. Het is alles: voelen, nadenken over wat je voelt en handelen.”


Tot je veertigste zorgt je lichaam voor jou, na je veertigste moet jij voor je lichaam zorgen.

(I): “Ja, door gezonder te eten bijvoorbeeld.”

(M): “Als je in de overgang komt, verandert je lichaam. Daar moet je iets mee doen, je moet anders eten. Hetzelfde geldt voor sporten: vroeger moesten we hard sporten, veel doen, vier keer per week de fitness in. Nu is dat helemaal niet meer goed voor ons lichaam. We moeten juist ontspannen, aan yoga doen, wandelen…”


Als ik dan toch in de overgang zit, dan ga ik er ook serieus werk maken dat er meer emancipatie komt in Nederland. 

(Gezamenlijk): “Ja, zeker!”

(M): “Alleen is dat niet iets van nu hoor, daar ben ik altijd al heel erg mee bezig geweest. Het is alleen nu zo dat we een platform hebben om er serieus iets mee te doen.”

(I): “En dat moet ook, want er is nog veel werk te doen. Niet alleen op het gebied van de overgang, maar ook werk en moederschap, gelijke betaling voor mannen en vrouwen. Het is aan ons.”

(M): “Precies, we moeten doorgaan met wat vrouwen in de jaren ’80 zijn gestart.”


Omdat ik nu zoveel weet van de overgang, heb ik 3 gouden tips.

(I): “Jij zegt altijd: neem een waaier mee en een flesje water, haha.”

(M): “Ja, maar serieus: zorg voor jezelf. Bij rare klachten, ga naar de overgangsconsulent, blijf er niet mee rondlopen. Het gaat weer voorbij, ben je hiervan bewust. En wees extra lief voor jezelf.”

(I): “Ja, en communiceer. Vertel wat er met je aan de hand is in plaats van je terug te trekken. En lees ons boek natuurlijk, haha.”


De komende vijftig jaar worden leuker dan de afgelopen vijftig jaar.

(I): “Vijftig? Dan ben ik honderd…”

(M): “We worden 93, zeggen we altijd tegen elkaar.”

(I): “Leuker zou ik niet willen zeggen, want de eerste vijftig jaar waren er ook een heleboel leuke dingen. Maar ik ben er in ieder geval niet bang voor en dat is weleens anders geweest. Als je jong bent, denk je dat ouder worden vreselijk is. Nu denk ik: laat maar komen de volgende vijftig, ik heb er zin in.”


Gesponsord