In de basis komt het erop neer dat je leert vanuit jouw sterke zelf te kijken naar grote vragen als  ‘wie ben ik?’, ‘wie is de ander?’ en ‘hoe ziet de wereld eruit?’. Voor veel jongeren ronduit ingewikkeld omdat dit vergt dat je je kwetsbaar durft op te stellen, en dat is voor veel volwassenen al ingewikkeld, en voor een puberbrein al helemaal.

Reflecteren en beschouwen klinkt academisch en toch was het juist met de jongeren op het VMBO en later op het MBO waar ik dit ook heb uitgeprobeerd een groot feest omdat deze denkende doeners wel van een uitdaging houden. Voorwaarde is dat het programma wordt aangeboden op een manier die hen aanspreekt en dat klinkt als een open deur en toch heb ik enorm veel geleerd van hen door gewoon te vragen hoe zij les willen krijgen. 

Zodra de gedachte wordt losgelaten dat wij alles moeten voorschrijven ontstaat de ruimte voor de jongeren om hun rol te pakken. 

In een tijd waar wij van jongeren eisen dat hun sociale vaardigheden goed ontwikkeld zijn zodra ze uit de schoolbanken komen is het niet meer dan wenselijk dat het onderwijs helpt. 

Gelukkig is er  binnen het beroepsonderwijs veel aandacht voor burgerschap en is er zelfs een burgerschapsagenda door de MBO Raad en het Ministerie van OCW welke bedoeld is om die steun te bieden.

Veel docenten in het beroepsonderwijs zijn bezig om het vak te verbeteren en te versterken. Ze durven out of the box te denken om kennis en vaardigheden bij te brengen die bijdragen om echt mee te kunnen doen.

Deze tijd vraagt om creativiteit om het gesprek aan te gaan over persoonlijk leiderschap in een steeds complexer wordende samenleving.

En het onderwijs hoeft het niet alleen te doen, juist niet.

Het gaat om het versterken van de pedagogische community, om de samenleving de klas in te brengen. 

Het verhaal van de ander helpt om jouw leiderschap te ontdekken.

Door een ondernemer voor de klas, een zakenvrouw, een kunstenaar, een filosoof.

Samen kunnen zij het mooie gesprek voeren hoe binnen het onderwijs naast vakmanschap ook leiderschap bij te brengen om jongeren hun plek in de samenleving vanuit een positieve grondhouding in te nemen.

Sinds 140 dagen mag ik voorzitter zijn van het stadsdeel Amsterdam Zuidoost met onderwijs in mijn portefeuille en op elke school waar ik lang ga neem ik die vraag mee hoe wij onze jongeren leiders maken van hun eigen leven. Ik kom zoveel jongeren tegen die nog niet beseffen hoe belangrijk zij zijn voor de samenleving. 

Laten wij samen met hen die zoektocht aangaan zodat zij een nog betere versie van zichzelf worden.