Chronische pijn kan overal in het lichaam optreden, waarbij rugpijn de meest gemelde plaats is3. De pijn kan volgen op een ziekte of een verwonding die genezen lijkt te zijn, maar kan ook zonder duidelijke reden ontstaan.

In Europa leven 100 miljoen mensen - of 1 op de 5 volwassenen - met chronische pijn4. En de totale kosten voor de gezondheidszorg in Europa worden geschat op 300 miljard euro5. Vrouwen hebben vaker last van chronische pijn dan mannen3. Chronische pijn komt ook vaker voor bij mensen die een baan hebben met veel lichamelijke activiteit, zoals bouwvakkers6.

Chronische pijn kan een aanzienlijke invloed hebben op de levenskwaliteit van de mensen6. Zonder verlichting kan chronische pijn dagelijkse routines verstoren, waardoor alledaagse taken zoals koken, boodschappen doen en huishoudelijk werk moeilijk uitvoerbaar worden. Chronische pijn kan ook vermoeidheid, depressie en angst veroorzaken7.

Soorten chronische pijn

Chronische pijn kan in twee klassen worden ingedeeld: nociceptieve en neuropathische pijn3. Iedereen krijgt wel eens te maken met nociceptieve pijn, bijvoorbeeld wanneer je je snijdt, brandwonden oploopt of verwondingen oploopt. Neuropathische pijn daarentegen wordt veroorzaakt door een probleem met de zenuwbanen, wat betekent dat de manier waarop de zenuw pijnboodschappen naar de hersenen stuurt, is aangetast8.

Neuropathische pijn wordt vaak omschreven als gevoelloosheid, tintelingen of als een elektrische schok3. Het is een slopende aandoening en hoewel het exacte aantal mensen dat eraan lijdt (de zogenaamde prevalentie) onbekend is, wordt het in sommige Europese studies geschat op zeven tot 37 procent.7 Vaak wordt de aandoening te weinig gediagnosticeerd en te weinig behandeld7.

Behandelingsmogelijkheden

Eén ding over pijn staat vast: je weet het als je het hebt. En als je lijdt aan voortdurende chronische pijn, raak je er na verloop van tijd fysiek, mentaal en emotioneel uitgeput van. Maar misschien weet je niet wat voor soort of categorie pijn je hebt.

Er zijn twee hoofdcategorieën van pijn - die beide mild, matig of ernstig kunnen zijn:

Acute pijn: Treedt onmiddellijk op na een verwonding en duurt niet langer dan 2 maanden als het goed wordt behandeld.

Chronische pijn: Elke vorm van pijn die 6 maanden of langer aanhoudt. Chronische pijn is vaak moeilijk te behandelen, omdat de oorzaak moeilijk te achterhalen is. Het kan ook van persoon tot persoon verschillen - personen met ogenschijnlijk dezelfde soort chronische pijn kunnen verschillende behandelingen nodig hebben.

Chronische pijn behandelen

Welke behandeling voor jou het meest geschikt is, hangt af van het soort pijn, hoe ernstig de pijn is en hoe je op de pijnbehandeling reageert. Het is een feit dat alleen een arts kan bepalen of je een goede kandidaat bent voor verschillende pijnbehandelingsopties. Pijnbestrijdingsspecialisten zijn artsen die gespecialiseerd zijn in de behandeling van chronische pijn. Deze artsen hebben een jarenlange, gespecialiseerde opleiding in pijnbestrijding gevolgd en richten zich op de behandeling van patiënten met ernstige pijn.

Er zijn 3 niveaus van pijn en voor elk niveau zijn er verschillende behandelingsmogelijkheden. Meestal zal je arts een behandelplan volgen dat begint met basistherapieën (zoals rust en voeding) en dat overgaat in meer medische oplossingen, afhankelijk van het type en de ernst van de pijn. Het behandelplan hangt ook af van hoe je op een bepaalde behandeling reageert.

1 - Mills S, Torrance N, Smith BH. Identification and Management of Chronic Pain in Primary Care: a Review. Current Psychiatry Reports. 2016;18:22. doi:10.1007/s11920-015-0659-9. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4731442/

2 - Brunton S. Approach to assessment and diagnosis of chronic pain. J Fam Pract. 2004;53(10 Suppl):S3-10. Accessed at : https://findarticles.com/p/articles/mi_m0689/is_10_53/ai_n6249279/?tag=content;col1

3 - Societal Impact of Pain, 2016. Abstract & Background Booklet. https://www.sip-platform.eu/sip2016booklet. Last accessed: March 2017

4 - Policy Connect. About Chronic Pain. https://www.policyconnect.org.uk/cppc/about-chronic-pain Accessed March 2012

5 - Raftery MN, Sarma K, Murphy AW, De la Harpe D, Normand C, McGuire BE: Chronic pain in the Republic of Ireland–community prevalence, psychosocial profile and predictors of pain-related disability: results from the Prevalence, Impact and Cost of Chronic Pain (PRIME) study, part 1. Pain 2011, 152:1096–1103. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21450402

6 - NHS Choices. https://www.nhs.uk/news/2016/06June/Pages/Almost-half-of-all-UK-adults-may-be-living-withchronic-pain.aspx. Last accessed: March 2017

7 - Galluzi. Management of neuropathic pain. Journal of the American Osteopathic Association. 2005;sup 4 (105):S12-S19

Ziekte van Parkinson

De ziekte van Parkinson is een progressieve neurologische aandoening waaraan wereldwijd zeven tot tien miljoen mensen lijden. Deep brain stimulation (DBS)1 is een beproefde, veilige en doeltreffende behandeling die de dagelijkse ervaringen van patiënten met een bewegingsstoornis helpt verbeteren.

De kenmerkende tekenen van de ziekte van Parkinson zijn bewegingsstoornissen zoals traagheid van bewegen (bradykinesie), onvermogen om te bewegen (akinesie), rusttrillingen, moeite met lopen en spierstijfheid. Af en toe veroorzaakt de ziekte ook depressie, constipatie, spraakstoornissen, seksuele disfunctie en dementie. De ernst van de symptomen van de ziekte van Parkinson neemt mettertijd vaak toe.

Omdat er geen eenduidige test is om de diagnose Parkinson te stellen, kan het diagnosticeren van de ziekte een langdurig proces zijn. Een specialist op het gebied van bewegingsstoornissen zal een diagnose stellen op basis van de bevindingen van een medische anamnese, een overzicht van de symptomen en een neurologisch en lichamelijk onderzoek. Daarnaast kunnen bloed- en beeldvormend onderzoek worden aanbevolen om andere aandoeningen uit te sluiten die de symptomen kunnen veroorzaken.

Er is momenteel geen geneesmiddel voor de ziekte van Parkinson. De behandeling is gewoonlijk gericht op het herstellen van het dopamineniveau door toediening van dopaminerge geneesmiddelen. De huidige normen voor patiëntenzorg bevelen levodopa aan als eerstelijnstherapie voor de symptomatische controle tijdens de vroege, ongecompliceerde stadia van Parkinson. Helaas leidt chronische behandeling met levodopa vaak tot aanzienlijke bijwerkingen, met name dyskinesieën (onwillekeurige bewegingen) en motorische schommelingen.2

Enkele aanvullende therapieën voor de behandeling van ernstige symptomen van de ziekte van Parkinson zijn pallidotomie (chirurgische procedure waarbij een klein deel van de globus pallidus wordt vernietigd door het creëren van een litteken) en deep brain stimulation (DBS). Van beide is gemeld dat ze helpen de symptomen van Parkinson te verminderen.3

Bekijk de video voor meer informatie.