Robidus ziet het als haar missie om werkgevers er bewust van te maken dat ze meer kunnen doen voor de inzetbaarheid van medewerkers. Robert Wondaal legt uit: “We hebben ons de afgelopen jaren ontwikkeld tot een speler die zich bemoeit met alle regelingen binnen het domein van sociale zekerheid. Ons uitgangspunt is dat het heel goed is dat er een vangnet is voor mensen die niet meer kunnen deelnemen aan het arbeidsproces, maar dat het tegelijkertijd heel belangrijk is ernaar te streven dat zo weinig mogelijk mensen van dat vangnet gebruik hoeven te maken.” 

Het gaat daarbij om arbeidsperspectief: zorgen dat mensen in staat zijn om zowel nu als in de toekomst in hun eigen inkomen te voorzien. “Mensen moeten ervan bewust zijn dat de baan die ze nu hebben in de toekomst misschien niet meer hetzelfde is. Ze moeten dus blijven investeren in scholing, maar aan de andere kant ook mentaal en fysiek fit blijven om hun werk uit te voeren.” 

Persoonlijk en functioneel perspectief

Persoonlijk perspectief refereert aan iemands levenswijze, zoals gezond eten en genoeg bewegen, maar ook aan mentale gezondheid, zoals rust nemen en ontspannen. Bij functioneel perspectief draait het om zaken als om- en bijscholing om zo tot je pensioendatum gemotiveerd te blijven werken. Wondaal: “De verantwoordelijkheid hiervoor ligt bij de medewerker. Maar als werkgever kun je heel veel doen. De invloed van de werkgever op de functionele as is natuurlijk groter dan op de persoonlijke as. Op dat laatste terrein rust ook een soort taboe. Want op welke manier kan een werkgever steun bieden als er bijvoorbeeld spanningen zijn in de privé-sfeer of als een werknemer financiële problemen heeft? Ik vind dat je je als werkgever open moet stellen; als je het gesprek aangaat met je werknemer kan dat net het zetje in de rug zijn dat hij of zij nodig heeft. Stel dat je een werknemer hebt met zwaar overgewicht. Dat zijn vaak mensen die echt hulp nodig hebben om uit dat stramien te komen. Ga dan als leidinggevende het gesprek aan: ‘Hoe kan ik je helpen om fit genoeg te blijven zodat je je eigen inkomen kunt blijven verdienen?’” 

In de praktijk gebeurt het nog maar weinig dat werkgevers hun mensen actief op die persoonlijke as ondersteunen, ervaart Wondaal. Maar ook op de functionele as zijn veel werkgevers nog te passief: “Veel werkgevers bieden wel opleidingsprogramma’s, maar die zijn vaak gericht op de huidige functie. Veranderingen op de arbeidsmarkt, zoals robotisering, beïnvloeden de aard van toekomstige functies en werkgevers vinden het lastig om hierop in te spelen. De programma’s worden nog te veel op incidentele basis aangeboden en zijn nog te weinig onderdeel van structureel beleid rondom inzetbaarheid.”

Om werkgevers te stimuleren actief op dit arbeidsperspectief te gaan sturen moet de bewustwording over het belang ervan worden vergroot. Het helpt dan enorm als de stappen die gezet kunnen worden vertaald worden naar geld, weet Robert Wondaal: “Hoe concreter en financiëler je het maakt, hoe beter je bedrijven kunt stimuleren om buiten hun standaard kaders te gaan denken. In de huidige arbeidsmarkt kun je op een gegeven moment ook niet meer anders. Kijk maar hoe ontzettend moeilijk het is om in bepaalde branches aan werknemers te komen. Juist nu is het daarom ontzettend belangrijk dat het besef en de bewustwording groeien dat je veel actiever moet investeren in het arbeidsperspectief van je medewerkers.”

Kijk voor meer informatie op robidus.nl.