Ironisch dat me juist nú wordt gevraagd iets te schrijven over gezondheid. Want ik heb misschien wel mijn slechtste week óóit achter de rug, op dit vlak. Ik ben tijdelijk hoofdredacteur van het Goede Tijden, Slechte Tijden-magazine, heb dagelijks opnames voor de GTST-soap, schrijf mijn afstudeerscriptie en geef sportlessen in de avonduren. Kortom: meer dan genoeg te doen.

En zoals altijd wanneer ik het stervensdruk heb, eet ik troep. Shoarma, döner kebab, patat; mijn lijf schreeuwt om dit soort voedsel tijdens stressvolle periodes. En omdat fastfood soms bevredigend is -en vooral hartstikke makkelijk- gaf ik de afgelopen dagen toe. En nee, daarover voel ik me niet schuldig. Want ik heb genoeg discipline om de komende tijd mijn oude en gezonde eetpatroon weer op te pakken. Ik geniet van koken, zie het bijna als een meditatievorm; het maakt me rustig. Als je gezond wil eten - en het druk hebt - moet je vooruit denken. Goed plannen is belangrijk, heb ik geleerd. Voor boodschappen neem ik rustig de tijd, zodat ik op mijn gemak kan bedenken wat ik allemaal wil maken, de daaropvolgende dagen. Dat raad ik iedereen aan. Want zo voorkom je gemakzuchtige en ‘foute’ keuzes op de dag zelf.

Sporten doe ik altijd, júist wanneer ik me gestrest voel. Ik ontspan van bewegen. Daar kwam ik al achter op mijn vijftiende. Omdat ik last van mijn rug had, en vond dat ik te dik werd, startte ik destijds met fitness. Nu is fitness een hype, maar vroeger zag je helemaal geen kinderen in de sportschool. Ik had zelfs een speciale pas! Al snel merkte ik dat mijn lichaam veranderde. Ik werd niet alleen slanker, maar ook sterker en mijn kwalen verdwenen als sneeuw voor de zon.

Tegenwoordig train ik zo’n zes keer in de week. Overdreven, dat weet ik. En écht niet per se héél gezond. Sporten is mijn verslaving én mijn werk. Zo’n drie avonden per week geef ik groepslessen: bodypump, bodyshape en bootcamp. Omdat ik al fulltime werk als actrice vragen mensen me regelmatig waarom ik niet stop met mijn baan als sportinstructeur. Toegegeven: ik zou het heerlijk vinden maandagavond eens op de bank te liggen. Tóch zet ik door. Want ik geniet van deze andere rol en vind dit werk erg leuk. Groepslessen geven is eigenlijk ook optreden. En zo nu en dan optrekken met mensen die níet in het vak zitten, is een verademing, hoe leuk ik mijn collega’s ook vind!

Wat ik anderen wil meegeven: echt niet iedereen hoeft zes keer per week te trainen, zoals ik, maar als je je fit wil voelen, zal je hiervoor moeten werken. Een cliché, dat weet ik. Maar jammer genoeg bestaan er geen short cuts. Ook belangrijk: wees niet té streng. Kijk naar mij: een week ongezond eten is niet het einde van de wereld, zolang je jezelf herpakt, althans.

Dilan Yurdakul, Actrice