13 dec 2018
|
Levensstijl
Toen ik twee jaar geleden zwanger was van Coco heb ik mijn stinkende best gedaan om haar zo perfect mogelijk te maken. Ik heb me aan alle diëten gehouden en ik heb, denk ik, niets gedaan wat van de mama-politie niet mag.
De mama-politie. Ze duiken ineens op en springen op onverwachte momenten overal tevoorschijn. Meestal zijn het mensen die je niet kent, maar die wel overal iets van vinden en daar moest ik erg aan wennen.
Coco was geboren en tussen het verschonen van luiers, haar bad, de voedingen en de troostende dansjes door, maakte ik eens een wandelingetje. Ik liep heerlijk met m’n bleke hoofd in de zon en Coco lag heel ontspannen onder de klep in de kinderwagen. Ineens sjeesde er een krakende, stinkende brommer langs met hierop een vrij grote mevrouw. Ze schoot in de rem en schreeuwde naar me: “Je mot hier niet in de zon lopen met dat kind, je mot daar in de schaduw lopen!” en ze wees naar de stoep aan de overkant. Ik keek haar, denk ik, zo raar aan, dat ze toch maar snel weer wegreed.
Ik was hier helemaal van ondersteboven. Om dit in perspectief te plaatsen: nu was ik natuurlijk emotioneel wel wat zwakjes. Als ik een babygeitje op televisie zag, huilde ik al. Maar als verse moeder doe je werkelijk alles om het je baby zo fijn mogelijk te maken. Helemaal niks is voor jezelf. En de hormonen bezorgen je ook een soort oerinstinct. Bij elk zuchtje stond ik naast Coco haar wiegje om te kijken of ze nog leefde. Als ik ergens ook maar een piepklein beetje had gedacht dat ik daar beter niet kon lopen, dan had ik dat niet gedaan. Het was trouwens geen 35 graden. Het was april en dit was het eerste voorjaarszonnetje. Nu doe ik soms ook heus wel eens iets waar-van ik achteraf denk: “Goh, dat was niet zo handig.” Maar ik vind het heftig dat zomaar iemand zich met je bemoeit en je het gevoel geeft dat je een slechte moeder bent.
Coco is inmiddels anderhalf jaar en ze is een ondeugend grapjesmonster. Ze lacht veel, en ze eet goed. We hebben het ongelofelijk met haar getroffen. Ze is ons zonnetje.
Loes Riphagen illustrator en schrijfster van prentenboeken.