Je vliezen breken met 26 weken, je ligt de veertien weken daarna plat op bed aan de apparaten, tijdens de bevalling zijn er complicaties en als je baby er dan gezond uitkomt, heeft hij na een maand ook nog eens een ALTE (apparent life-threatening event). Veel mensen zouden niet zoveel zin hebben om dit nog een keer mee te maken. Zo niet Kim Kötter. De tv-persoonlijkheid heeft er ‘eigenlijk wel zin in’. Ook nadat ze onlangs het fotoboek bekeek en toch wel even een flashback kreeg van haar eerste bevalling. “Kort samengevat was de focus: hij moet eruit! Maar ik heb me nooit zorgen gemaakt hoor, de bevalling was door al het gedoe tijdens de zwangerschap toch al medisch. Ik werd overal gemonitord.”

Maar zin in een volgende bevalling? Meen je dat echt?

“Jazeker. Kijk, er is een hoop gebeurd tijdens mijn vorige zwangerschap. En de bevalling was echt zwaar, maar nu heb ik een voorbeeldige zwangerschap gehad, dus ik heb er vertrouwen in. En ze zeggen dat de eerste de weg voorbereidt voor de tweede toch? Daar gaan we dan maar vanuit.”

Met de lastige zwangerschap en idem bevalling was het medische leed voor jullie (Kötter is verloofd met zanger Jaap Reesema, red.) nog niet klaar. Toen Muck 1 maand oud was, vond je hem vrijwel levenloos in zijn wiegje. Onderzoek toonde later aan dat hij een zogenoemde ALTE (apparent life-threatening event) had: een schijnbaar levensbedreigend incident. Wat deed dit met je?

“Tja, het stond gelijk in de bladen met allerlei onzin erbij, dus dat was wel minder. Maar het voordeel daarvan was wel dat veel mensen het wisten en dat ik er met veel mensen over kon praten. Dat was heel fijn, daardoor kon ik het makkelijker verwerken. We zijn er goed uitgekomen, maar je merkt het wel als moeder hoor.” 

Hoe dan?

“Nou, als Muck opeens viel, dan moest ik naar adem happen, dan stond mijn leven even stil. Ik kon niet ad rem handelen. Dat heeft wel een jaar geduurd. En onlangs hadden we een situatie met iemand anders en moesten we de ambulance bellen: dan komt het wel keihard terug.”

Jullie leven heel erg in de spotlights: een fotograaf bij de bevalling, pamperfilmpjes over Muck, volop aandacht in de media. Vind je het niet gek om de eerste maanden van je moederschap zo publiek te beleven?

“Nee, want ik heb het idee dat mensen er heel veel aan hebben. Na de geboorte van Muck kwam er een stroom van mensen die interesse hadden in hoe we dat deden. Die mensen hebben er iets aan, maar wij ook. Als ik vragen heb, bijvoorbeeld welk autostoeltje handig is ofzo, reageren mensen daar op. Er is echt interactie, het is niet alleen maar zenden. Daarnaast vertellen wij het eerlijke verhaal, het is geen social media farce. Ik zet heus niet alles online, maar we laten wel alle fases zien, dus ook minder leuke dingen.”

Maar toch heeft het ook voor irritatie gezorgd: je was het gezeur over je gewicht op een gegeven moment zat.

“Doordat wij het eerlijke verhaal vertellen, staan dus niet alleen de mooie foto’s online. Soms sta ik er raar op. Maar er zit wel een mens achter dat Instagram-account en het vervelende aan social media is dat mensen hun grenzen niet kennen. Je belt in real life toch ook niet zomaar bij de buurvrouw aan om haar te vertellen dat ze te dik is? Daar zitten mensen echt mee. In mijn geval was het mijn gewicht, sommige mensen vonden me dan weer veel te snel veel te dun dan weer te dik. Daar heb ik toen iets van gezegd.”

Hoe belangrijk is fit eruitzien voor jou? ‘Wel handig voor mijn werk’, zei je over je gewicht.

“Ja, dat is het ook, maar ik sta voor normaal gezond leven, ik ben een Twentse. ’s Morgens maak ik met Muck versgeperste sapjes van al het fruit dat we in huis hebben, dat vinden we lekker, maar ik eet ook gewoon hagelslag. Op brood. En volgens mij heb ik de grootste snoeplade van heel Nederland in huis. Jaap maakt ook altijd foto’s van de band met boodschappen in de supermarkt. Die appt ‘ie dan naar zijn vrienden: ‘Kijk wat Kim nou allemaal weer koopt’, zet ‘ie er dan bij.”

Hoe combineer je werk en opvoeding?

“Een goede thuissituatie is heel belangrijk. Je moet een back-up hebben waarop je kan vertrouwen. Muck zit niet op een kinderdagverblijf, dat hebben we geprobeerd, maar dat was niks voor hem. We hebben nu een paar oppasoma’s en oppasmeisjes die helpen.”

Maar stel: jij hebt een shoot en Jaap heeft een show. Wie wint?

“Haha, dan regelen we dat er iemand anders is. Eén van de oppassen of hij gaat naar Twente naar mijn ouders. Maar meestal regelen we dat samen hoor, Jaap en ik zijn echt een twee-eenheid, we kunnen elkaars taken moeiteloos overnemen. Jaap zet Muck altijd op nummer 1 en dat doen niet alle vaders. Ik ben daar heel gelukkig mee. Als één van ons in het buitenland is, dan is de ander soms wel weken alleen met Muck. Geen probleem gelukkig.”

Heb je tips voor werkende moeders? Hoe kan je het goed combineren?

“Je moet rust creëren. Je kind moet ergens naartoe gaan waar jij het vertrouwt en waar je niet de hele dag de neiging voelt om te bellen of het wel goed gaat. Daarnaast moet je de druk niet te hoog maken. Je krijgt als beginnend moeder veel ongevraagd advies: laat dat vooral het ene oor ingaan en het andere uit. Vertrouw op jezelf, jij weet wat je kind nodig heeft. Onzekerheid is niet goed voor je kind. En tenslotte: bedenk je dat geen enkele moeder perfect is. Dat is best moeilijk als je op social media kijkt, waar iedereen het perfect voor elkaar lijkt te hebben. Maar geloof me, ook in die families zijn er aambeien, slapeloze nachten en ruzies.”

Had je voor de geboorte van Muck een ‘ik-ga-nooit-van-mijn-leven’ opvatting over het moederschap? 

“Haha, jazeker. Dat mijn kind niet in een restaurant naar een iPad gaat zitten staren. Maar als je daar dan eenmaal zit, dan is het wel een handige oplossing. Zeker als je kind anders het hele restaurant op stelten zet. Zelfde met regelmaat: ik wilde eerst alles heel strak, maar je moet het loslaten. Of een bakfiets, ook zoiets, uiteindelijk toch wel heel handig.”

Tot slot: Muck wil later fotomodel en zanger worden. Goed idee?

“Dat mag ‘ie lekker helemaal zelf weten. Hij is heel muzikaal en danst de hele dag door, dus misschien wordt ‘ie wel danser, wie weet. Ik denk in ieder geval niet dat hij technisch is, want hij heeft nog wat moeite met bouwen met blokjes, haha, maar ik hoop het wel: een techneut in de familie zou wel handig zijn. Maar goed, uiteindelijk telt maar 1 ding: gelukkig worden is het allerbelangrijkst.”