7 feb 2019
|
Industrie
De Dutch Design Week 2018 kende dit thema: Als wij het niet doen, wie dan wel?
Een oproep aan designers, kunstenaars, ICT’ers, producttechnologen om na te denken over de toekomst. De toekomst van ieder mens op deze aarde. Een toekomst die bedreigd lijkt te worden door klimaatveranderingen die grote gevolgen zullen hebben voor het leven op aarde.
De branche die ik vertegenwoordig: de rubber en kunststofindustrie, is in het debat over duurzaamheid een belangrijke gesprekspartner. Denkt u bijvoorbeeld aan de discussie over kunsttofverpakkingen: het is vandaag de dag een onderwerp van een brede en ook soms fellle maatschappelijke dialoog.
Wij kunnen daarbij niet meer rekenen op een op feiten gebaseerd, zorgvuldig gevoerd debat. De emotie neemt de overhand. Een discussie die startte met het voorkomen van plastic afval in het milieu, is uitgegroeid tot een discussie over de noodzaak van plastics.
Een analyse gebaseerd op feiten over hoe we onze materialen inzetten, wordt omgebogen naar beelden over de afvalberg van plastic in de oceanen na een storm en dieren die lijden door het inslikken van plastic.
Deze beelden choqueren, schokken ons allen, ook mij. Want we zijn als mensen verantwoordelijk voor het weggooien van zaken die moeilijk afbreekbaar zijn in de natuur. Een verantwoordelijkheid voor ons allen.
De maatregelen die genomen worden zijn een signaal dat we serieus willen en moeten nemen: ook als kunststoffabrikanten. Regelgeving bijvoorbeeld over het verbod op een aantal single used plastics.
De vraag die wij moeten beantwoorden is wat onze stappen moeten zijn. Stappen die het debat verhelderen en leiden naar de essentie; dat wat er werkelijk aan de hand is.
Stappen die laten zien dat ook wij als producenten de problematiek begrijpen en er onze verantwoordelijkheid in willen en zullen nemen. Stappen die ons dichterbij een oplossing van onze milieuopgave brengen, waarbij wij als producenten een belangrijke rol vervullen, maar die altijd gezet moeten worden samen met anderen.
In dat debat willen we onze blik verruimen met het zicht op de toekomst. Ook door gebruik te maken van dat wat in onze samenleving al gebeurt, bijvoorbeeld op het gebied van energietransitie, zoals door wind- en zonne-energie.
Alleen als we erkennen dat de samenleving als geheel hierin een grote verantwoordelijkheid heeft, kunnen we werkelijk stappen zetten op weg naar een duurzame toekomst. Er is altijd sprake van een ketenaanpak, waarin wij allen een schakel kunnen vormen: Kunststofproducenten en designers, afvalverwerkers en burgers, technologen en verpakkingsbedrijven, wetgevers en industrie.
Ieder van ons vormt een schakel. Want als wij die rol niet erkennen en op ons nemen, wie dan wel?
Jur Zandbergen, Algemeen directeur Federatie Nederlandse Rubber- en Kunststofindustrie, Directeur NRK Verpakkingen