Wie Bridget Maasland zegt, zegt hondenmens. De tv-persoonlijkheid is vanaf jongs af aan opgegroeid met honden. “Ik weet niet beter. Ik ben zo opgevoed. Toen wij al twee honden hadden en vrienden van ons een kindje kregen en bang waren dat hun hond daar niet goed mee om zou gaan, kwam het hondje bij ons. Zo ging dat.” Dus toen ze tijdens de opnames voor het programma Try Before You Die de killing pounds in Roemenië zag, waar straathonden massaal in worden gegooid en worden doodgemarteld, ging dat door merg en been. Daar moest ze iets aan doen. Ze richtte Dutchypuppy Foundation op, een stichting die geld inzamelt om honden over de hele wereld te helpen. Dutchypuppy steunt stichtingen ter plaatse met geld en met goederen. “Hiermee proberen we mishandeling van honden tegen te gaan en de populatie van zwerf- en straathonden kleiner te maken.”

Waarom niet wat kleiner beginnen: honden die worden achtergelaten in het bos? Of in een te warme auto?

“Daar willen we ook iets aan doen, en als we kunnen schenken we daar ook aandacht aan, maar ja, je moet ergens beginnen. Roemenië is op mijn pad gekomen, en ik wilde daar iets aan doen. Maar we hebben ook aandacht gegeven aan de broodfokkers die op een gegeven moment in oude varkensboerderijen in Nederland op een vreselijke manier honden fokten. Het gaat om educatie, awareness kweken. Ik wil de mensen in laten zien dat honden geweldig zijn, en dat je ze goed moet behandelen.”

Heb je altijd een hond gehad?

“Helaas niet, toen ik voor BNN werkte had ik geen hond. Ik reisde echt teveel, het ging gewoon niet. Erg ongezellig. Gelukkig kon ik daarna met hulp van mijn ouders weer een hond nemen. Ze wonen vlakbij en mijn hond kon bij hen als ik moest werken. Of hij ging mee. Ik heb toen in mijn contract met John de Mol laten zetten dat Tibbs (de hond van Bridget destijds, red.) mee mocht naar opnames. John is ook een hondenmens, dat scheelt.”

Ja, scheelt dat? Heb je meer met hondenmensen?

“Nou, het scheelde dat het in het contract mocht. Maar verder, nee hoor, ik heb geen speciale hondenvrienden ofzo. En op het hondenveld in het Vondelpark ken ik meestal de honden wel, maar de baasjes niet. Die zou ik ook niet herkennen als ik ze zonder hond tegen zou komen. Maar mensen die echt niks met honden hebben, vind ik wel storend. Als je bij voorbaat al een hekel hebt aan honden, dan is er iets mis met je. Dan schort er iets aan je opvoeding.”

Maar hondenpoep of een hond die bijt, dat kan toch heel vervelend zijn?

“Natuurlijk, maar dat ligt niet aan de hond, dat ligt aan de mensen. Ik begrijp de ergernis wel, maar dat moet je niet op de hond richten. Kijk, in Roemenië, met alle straathonden, als je daar met een klein kindje loopt, dan snap ik wel dat je oppast, en honden vervelend vindt. Maar ook daar geldt: dan moet je ze niet doodrijden of andere nare dingen doen. Daar zijn andere manieren voor. Sterilisatie, castratie. We steunen organisaties die hiermee bezig zijn.”

Wat is er zo leuk aan een hond?

“Wat is er niet leuk aan een hond? Ze zijn gezellig, staan altijd voor je klaar en zijn altijd blij om je te zien. Daarnaast is het voor kinderen heel goed. Ze worden er socialer van en uit wetenschappelijk onderzoek blijkt dat kinderen die met honden opgroeien zich beter kunnen concentreren.”

Geldt dat ook voor jouw zoon Mees?

“Nou, hij kan zich goed concentreren, maar of het aan onze hond ligt… Wat ik wel weet is dat de hond heel rustig wordt van hem, haha. Hij noemt zichzelf dan ook de hondenfluisteraar. Zack (de huidige hond van Bridget en Mees, red.) is echt een vriendje van Mees, het zijn kameraadjes. Het maakt hem ook zelfstandiger, hij durft meer aan. En daarnaast is het natuurlijk ook gewoon gezellig, met z’n allen een film kijken in bed. Ik kan me gewoon niet voorstellen dat Zack er niet is.”

Wat is je lievelingsras?

“Heb ik niet, ik kan me ook niet voorstellen dat ik ooit een rashond zou nemen. Dat gaat ook helemaal tegen het principe van Dutchypuppy in. Ik kan het ze natuurlijk niet vragen, maar straathonden zijn volgens mij een stuk dankbaarder en trouwer dan rashonden.”

Lijk jij op je hond?

“Ik denk niet dat honden per se op hun baasjes lijken, of baasjes op hun honden, maar waar je mee opgroeit, daar krijg je iets van mee. Zack is positief en staat open in het leven. Daarnaast is hij heel makkelijk, maar wel met een sterk eigen willetje. Dat hebben we allemaal thuis. Daarnaast denk ik dat je van elkaar leert: honden helpen je relativeren. Uiteindelijk draait het bij honden om liefde, net als bij mensen.”

Is het voor een hond leuk in de stad? 

“Natuurlijk! Ook hier geldt: het ligt aan de mensen, aan de baasjes. Kijk, als je driehoog woont met twee honden en drie kinderen in een klein flatje, tja, dan is dat misschien niet ideaal. Maar zelfs dan kan het. De vraag is: wat doe je met je hond? Ga je wel met hem buiten rennen als hij daar behoefte aan heeft? Of naar het strand? Daarnaast: zo’n hond weet ook niet beter dan het flatje driehoog achter. Als hij liefde krijgt, kan ook dat een prima situatie zijn.”

Wat is jouw mooiste hondenmoment?

“De eerste ontmoeting van Mees en Zack. Eigenlijk kwam dit mooiste moment voort uit een heel triest moment, het overlijden van Tibbs. Rond Oud en Nieuw moesten we hem laten inslapen, hij was heel erg ziek en we waren intens verdrietig. Een paar maanden later gingen we op Ibiza langs bij All Animals opvang, die wij ondersteunen met Dutchypuppy. Mees liep het terrein op, zag een puppy, pakte hem op en riep: ‘Mam, we noemen ‘m Zack.’. Dat was zo’n mooi moment, het klopte gewoon. Ik denk altijd dat hond zijn baasje uitzoekt, niet andersom.”