Tot nu toe verloopt de zwangerschap zonder problemen. Ze is niet misselijk, heeft geen gekke eetdrang, ze is alleen wat vaker moe. En ach, moe zijn, daar was Ellen Hoog, ex-tophockeyster en tegenwoordig blogger, schrijver en televisiebekendheid, wel aan gewend. Maar toch is moe zijn van het sporten en moe zijn van een zwangerschap niet hetzelfde. “Het gekke eraan is dat ik het pas later merk, dat is wel nieuw. Met sporten merk je het tijdens of gelijk na een training, nu merk ik een of twee dagen later dat ik teveel heb gedaan.” Iets waar Ellen Hoog rekening mee houdt, al vanaf het begin van haar zwangerschap. Ze geeft snel toe aan haar moeheid, is lief voor haar lichaam, neemt veel rust. “Ik zeg ook vaak genoeg dingen af als het teveel wordt. Ik luister goed naar mijn lichaam.” En kwaaltjes? Heeft ze die al gehad? “Ik merk nu wel dat ik beperkt word. We wonen 3-hoog en ik ben buiten adem als ik boven kom: dat ben ik helemaal niet gewend. ‘Dit is mijn lichaam niet’, denk ik dan. Heel gek. Bij schoenen aantrekken zit mijn buik zo langzamerhand ook in de weg. Maar verder geniet ik vooral.”

Wat vind je het leukste aan zwanger zijn?

“Dat ik sinds de zeventiende week die kleine in mijn buik voel. Dat maakt het echt, het besef dat ik een wezentje in mijn buik heb. Heel gezellig en heel leuk. Ik hou het ook allemaal bij, ik heb zo’n app waarin de ontwikkelingen per dag en per week staan van de baby en van mezelf.”

Ben je een gestreste zwangere?

“Nee, ik maak me niet zoveel zorgen. Natuurlijk: als ik te druk ben geweest en ik voel de baby niet of wat minder bewegen, dan denk ik wel: ‘Hee hallo, laat eens wat van je horen’, maar het is niet zo dat ik me elke dag druk maak over of het wel goed gaat.”

Waar let je op qua voeding?

“In het begin was ik heel panisch, vooral met uit eten gaan. ‘Zitten hier geen rauwe producten in?’ ‘Is de mozzarella op deze pizza wel gepasteuriseerd?’ Ik ontleedde de menukaart echt, haalde bijna de kok zelf erbij. Dat is gelukkig wel wat minder nu, maar ik eet nog steeds geen salade buiten de deur. Je weet nooit of het wel goed gewassen is.”

En thuis?

“De normale dingen. Geen rauwe producten zoals rauwmelkse kaas, genoeg groenten en fruit. Verder neem ik visolie, een multivitaminensupplement waar foliumzuur in zit, vitamine D en probiotica als extra naast mijn normale voeding. Een mooie cocktail dus, als vervanging voor de cocktail die ik niet meer mag drinken, haha.”

Hoe ga je dat met de feestdagen doen?

“Ik heb heel lekkere alcoholvrije prosecco gekocht. Ik mis de alcohol niet heel erg, al wil ik wel altijd even ruiken als mensen een wijntje drinken. Alleen op feestjes is het lastig, aan het einde van de avond level ik minder met de mensen die veel gedronken hebben. Waar ik vroeger dacht: ‘Nu wordt iedereen echt grappig’, denk ik tegenwoordig: ‘Nu moet ik naar huis’.”

Houd je rekening met je zwangerschap bij het sporten?

“Ja. Sinds week 20 ren ik niet meer. En ik heb de eerste acht weken sowieso niks gedaan, dat voelde niet goed. Was ik toch bang dat mijn energie naar het herstellen van het sporten ging in plaats van het nieuwe leventje in mijn buik. Ik doe nog wel krachttraining, ik wandel stevig door en ik fiets alles. Ik wil fit blijven, dat is goed voor de bevalling straks en het herstel daarna. Verder doe ik zwangerschapsyoga. Dat is heel lekker. Ik ben een beetje stijf en tijdens de yoga leer ik dat ik met mijn buik meer kan dan ik dacht. En de focus ligt natuurlijk op de ademhaling, ook goed voor de bevalling straks.”

Hoe ga je het moederschap combineren met werk?

“Toevallig stonden we vorige week nog in de crèche en vroegen ze daar welke dagen we wilden. We hadden geen idee, maar hebben in ieder geval gezegd dat we twee dagen willen. Mijn moeder zal een dag komen, en mijn man en ik gaan allebei een dag doen. Ik wil in het begin veel met de baby zijn, maar uiteindelijk wil ik twee tot drie vaste werkdagen hebben. De baby gaat sowieso naar de crèche: omdat wij willen werken, maar ook omdat we denken dat het goed voor de ontwikkeling is om met andere kinderen te spelen.”

Hoe ga je bevallen? 

“Ik denk in het ziekenhuis. Als ik ooit een tweede krijg, en deze bevalling is goed gegaan, dan wil ik graag thuis bevallen. Het lijkt me fijn om in een vertrouwde omgeving te zijn, en ik hoor van vriendinnen ook goede verhalen over thuis bevallen. Maar bij de eerste keer vind ik het wel fijn als er artsen en pijnstilling in de buurt zijn. Ik heb geen idee wat me te wachten staat, en ben helemaal voor pijnstilling als het nodig is.”

Wat voor moeder denk je worden?

“Een strenge moeder met duidelijke kaders en normen en waarden die ik ze wil meegeven. Maar tegelijkertijd binnen die kaders heel makkelijk en relaxt. Ik wil ze positivisme meegeven en ik hoop dat ze zelf hun fouten gaan ontdekken. Verder hoop ik dat ik een moeder word waar ze problemen mee willen delen, en dat ze zich thuis veilig voelen.”

Hoe ben je zelf opgevoed?

“Ook wel streng, maar heel liefdevol. Mijn ouders hebben altijd heel hard gewerkt, en dat heb ik echt meegekregen. Ik ben opgegroeid in een veilige omgeving waar sporten, buitenspelen en actief zijn heel erg belangrijk waren.”

Tot slot: zou je voor je kinderen een topsportcarrière willen? 

“Ik zou het ze gunnen, maar het hoeft niet. Wel vind ik dat als je ergens voor gaat, je dat ook voor de volle honderd procent moet doen. Het kan niet zo zijn dat je in het eerste van je club speelt, en de avond voor een wedstrijd gaat feesten. Verder wil ik wel dat ze sporten. En een teamsport zou ik ook aanraden, dat is belangrijk voor de sociale ontwikkeling.”