Wanneer je vis koopt met het MSC-keurmerk weet je zeker dat je duurzame vis in huis haalt, omdat er bij het vissen onder andere rekening wordt gehouden met het visbestand en het ecosysteem. Het MDV1-schip ‘Immanuel’ is de eerste duurzame kotter ter wereld en vangt niet alleen vis volgens de MSC-richtlijn, maar gaat daarnaast nog een stapje verder.

Hybride motor

Hendrik Kramer, eigenaar van de MDV1, kwam in 2013 in contact met het Masterplan Duurzame Visserij. “Er werd een oproep gedaan om mee te denken over het ontwikkelen van een duurzaam schip. Dat leek me wel wat, een beweging in gang zetten naar verduurzaming.”

Het vaartuig is, onder leiding van sectorspecialist Flynth, door een team van vissers, technici en wetenschappers gebouwd en vaart sinds 2015 als een pilot. Een tweede en derde exemplaar zijn inmiddels in aanbouw. “Elk aspect is verduurzaamd en aan alles is gedacht”, legt Kramer uit. “Dankzij een innovatief totaalconcept, van een hybride dieselelektrische motor tot een revolutionaire rompvorm, is ten opzichte van een gewone kotter een brandstofbesparing en CO2-emissiereductie van 60 procent gerealiseerd. Het schip vaart ook rustiger waardoor een stuk minder brandstof wordt gebruikt.” Andere eigenschappen zijn onder meer een speciale coating aan de buitenkant die snelle slijtvorming door het zoute zeewater tegen gaat, warmteterugwinning en een slim vissorteersysteem. 

Ook maakt de MDV1 gebruik van twinrigpuls, een nieuwe vangstmethode waarbij pulsvissen wordt gecombineerd met de zuinige twinrigmethode. Het pulsvissen is een methode waarbij de vissen die op de bodem leven door lichte elektrische schokjes worden opgeschrikt en het net in zwemmen. Deze methode zou minder belastend zijn voor het ecosysteem en veel meer brandstof besparen dan de gangbare boomkormethode, waarbij met zware kettingen de grond wordt losgewoeld en er sprake is van veel bijvangst. Helaas voor met name Nederlandse vissers die de afgelopen jaren veel geld aan pulsnetten hebben uitgegeven, heeft het Europese Parlement deze techniek onlangs definitief verboden, omdat Nederland hiermee een te grote voorsprong zou hebben op vissers uit andere Europese landen.

Kramer betreurt de beslissing van de EU. “We zijn hiermee tien jaar teruggeworpen in de tijd. Ondertussen mogen er wel grote windparken op zee worden gebouwd, waarmee door de bouwwerkzaamheden paaiplaatsen verloren gaan en zeedieren hun navigatie verliezen omdat duizenden kilometers van de zeebodem worden opgesneden voor het aanleggen van kabels. Maar de klimaatvriendelijke pulstechniek mag niet. Ik vind het wat dat betreft erg jammer dat de methode een slecht imago heeft gekregen, terwijl er juist met hart en ziel wordt gezocht naar manieren om te verduurzamen.”

Zeetijgers

Kramer is van mening dat ook de consument duurzame keuzes kan maken en vindt dat zalm eigenlijk vandaag nog van het menu af moet. “Deze vissoort wordt vaak gekweekt en is een soort tijger van de zee die een hoop voeding nodig heeft om te groeien. Er is namelijk tot zes kilo vis nodig voor één kilo zalm.” Liever ziet hij dat de Nederlander wat vaker voor lokale soorten kiest zoals schol, tong, wijting, langoustines, griet en schar. Of de Noordzee last heeft van overbevissing? “In de Noordzee is geen sprake van overbevissing, omdat we met een quotum werken en op die manier de vispopulatie groot genoeg blijft om zich voort te blijven planten.” Kramer vult gepassioneerd aan. “Vis is zo’n mooi product waar je met veel respect mee om moet gaan. De voedselindustrie gebruikt veel antibiotica en ook paprika’s en tomaten komen uit de kas. Er is dus eigenlijk geen biologische voeding meer te krijgen. Wilde vis dat is écht, puur en ook heel gezond voedsel. Laten we dus wat vaker voor een lokale vis kiezen, op een duurzame manier gevangen en gewoon uit onze eigen Noordzee.”