Wanneer is jouw missie geslaagd?

“Hoewel de economie groeit, hebben vijftigplussers nog steeds moeite om aan de slag te komen. Ik denk heus niet dat ik dit probleem helemaal alleen op kan lossen, maar alle beetjes helpen. Ik ben erg blij dat ANBO, belangenorganisatie voor senioren, mij de mogelijkheden biedt om vijftigplussers te helpen en te ondersteunen. Meer dan de helft van de volwassen Nederlanders is inmiddels vijftigplus, dus ook het aantal vijftigplussers op de werkvloer neemt toe. Deze grote groep doet er toe, en heeft veel te bieden. Daar moeten we als samenleving ons voordeel mee doen. Ouderen zijn niet zielig. Dat besef moet doordringen. Gelukkig hebben we al veel winst geboekt op dit vlak. De belangrijkste: we hebben aandacht gegenereerd. Maar, vooroordelen zijn hardnekkig en het bestrijden daarvan gaat niet overnacht. Daarom is mijn werk nog steeds hard nodig."

Om wat voor vooroordelen gaat het?

“Vijftigplussers zouden niet flexibel zijn, en zwak. Onzin! Iedereen verdient een eerlijke kans, zónder vooroordelen, en op grond van wat iemand echt te bieden heeft. Ik ben ook vijftigplus hè, zeg ik vaak. Wij kunnen heel veel. We hebben levenservaring en andere belangrijke kwaliteiten zoals geduld. Tegen werkgevers wil ik zeggen: geef de vijftigplussers een kans, en ze gaan voor je door het vuur!”

Ligt de verantwoordelijkheid alleen bij de werkgever? 

“Nee. De verantwoordelijkheid ligt óók bij de vijftigplusser zelf. Blijf in beweging, zorg goed voor jezelf. Dat is heel belangrijk. Sommige vijftigplussers denken: ze moeten me maar nemen zoals ik ben. Met zo’n houding ga je het niet redden. We moeten allemaal mee met onze tijd. We moeten ons blijven ontwikkelen, blíjven netwerken. Ons aanpassen. Gelukkig zijn de meeste vijftigplussers zich hiervan bewust. Ik hoop mensen hun zelfvertrouwen terug te geven, ze positief te motiveren. En dat is hard nodig. Want zo’n sollicitatieproces is hartstikke zwaar. Er zijn vijftigplussers die meer dan duizend afwijsbrieven voor hun kiezen krijgen. Tja. Blijf dan maar eens positief. Sommige gevallen zijn schrijnend. Mannen en vrouwen die hun hele leven gewerkt hebben, die ineens zonder baan zijn komen te zitten. Ik weet: ontslag kan iedereen overkomen. Toch komt er veel schaamte kijken bij werkloosheid. Ik ken een man die tegenover zijn gezin volhoudt dat hij nog werk heeft, terwijl hij ontslagen is. Hij is altijd de kostwinnaar geweest en kan het idee nu in de categorie ‘werkloos’ te vallen, niet verkroppen. Ik bied vijftigplussers in dit soort situaties een helpende hand, en een luisterend oor. Als je in zak en as blijft zitten, ga je het zéker niet redden. Dan kom je nooit meer aan de bak. Elk mens kan veel meer dan hij of zij denkt. Doorgaan is de enige optie, opgeven kan niet.”

Hoe belangrijk is sport?

“Héél belangrijk. Je hoeft echt niet afgetraind te zijn. Of een streng dieet te volgen. Maar in beweging blijven is noodzakelijk. Mensen die sporten zijn minder vaak ziek en productiever. Zoek een sport die je leuk vindt, maak wandelingen, wat dan ook. Ik sport vaak samen met groepen, in de hoop ze te motiveren zelf verder te gaan. Zo geef ik de les ‘Wolfcamp Vitaal op eigen kracht’. Die bestaat uit een warming up, krachtcircuit en looptraining. 

De reacties zijn erg positief. Sporten zorgt ervoor dat mensen hun zelfvertrouwen terugkrijgen. Dat is mooi om te zien. ”

En hoe blijf jíj fit en gezond?

John klopt op zijn buik en lacht breed. “Ik ben afgevallen. Twaalf kilo! Vroeger at ik twee borden, nu één. Daarnaast loop ik hard en doe ik aan fitness. Ik voel me véél beter tegenwoordig. Ik moet natuurlijk wel het goede voorbeeld geven. Daar ben ik me van bewust.”