Als we aan Youp van ’t Hek denken tijdens de feestdagen dan denken we aan de oudejaarsconference. Aan iemand die zeer kritisch, maar wel met een lach, het jaar voor heel Nederland duidt. We denken aan iemand die verbijsterd is over de staat van de wereld, over zoveel onmacht, onhandigheid, onkunde en onwil. En we denken aan Flappie, het konijn waar hij ooit een lied over maakte met een, op z’n zachts gezegd, verrassende afloop. Maar waar denkt Van ’t Hek zelf aan tijdens de feestdagen? Wat betekenen de feestdagen voor hem? “Familie is belangrijk. We zien elkaar niet zo vaak, dus vinden we het leuk om minimaal één feestdag met z’n allen te vieren. En dan wordt het ordinair laat, want niemand wil naar huis.”

Vinden jouw familieleden het leuk als jij ze hebt getrokken met Sinterklaas? Of bibberen ze dan voor het gedicht?

“Wij trekken geen lootjes, bij ons komt iedereen aan de beurt. Iedereen schrijft voor iedereen een gedicht en die zijn het liefst zo hard mogelijk, want dan is het pas leuk. En dan kom ik natuurlijk ook aan de beurt.”

Windt Youp van ‘t Hek zich weleens op over Youp van ‘t Hek?

“Jazeker wel, als ik het iets te lang rustig heb. Als er niet genoeg herrie om me heen is, word ik onrustig, dan ga ik ernaar op zoek.”

Sta jij altijd ‘aan’?

“Ja. Ik sta wel altijd aan. Mijn hoofd is altijd bezig, dat begint ’s morgens als ik de krant lees en dat eindigt als ik ga slapen. Ik vind nu eenmaal veel van dingen. Gelukkig maar, want dat is mijn werk. Ik gebruik het voor mijn show of mijn columns.”

Hoe is dat voor mensen uit jouw omgeving?

“Weet ik niet. Mijn vrouw zegt vaak dat vreemden nerveus doen als ze me zien in een winkel of op straat, maar mijn vrienden en familie… Ik gebruik natuurlijk wel alles, behalve als mensen me echt vragen om er niks mee te doen. Dan hou ik me daaraan. Of ik verdraai het zodanig dat de persoon niet herkenbaar is. Zo had ik een keer vriend Wim in de show en die zat zelfs in het publiek. Hij heette ook echt Wim en na de voorstelling zeiden mensen: ‘Dat verhaal van die Wim, dat was een leuk stukje’, waar hij bij stond. Niemand die wist dat het om hem ging. Hij heeft zichzelf daarna wel een tijdje als Karel voorgesteld.”

Wat zou je anders hebben gedaan in 2018 met de kennis van nu?

“Een paar dingen op privégebied, maar dat ga ik lekker niet vertellen, dat gaat je niks aan. Op zakelijk gebied heb ik een rustig jaar gehad, ik denk niet dat ik iets anders zou hebben gedaan.”

Ook niet op het gebied van je columns? Ik herinner me een metoo-column waar nogal wat gedoe over was.

“Ah, die. Ja, als je columnist bent, dan zoek je een beetje het randje op, althans ik wel. Er zijn al genoeg saaie columnisten, dat vind ik niks. Heel veel mensen vielen over deze column inderdaad, maar ik vond dat eerder leuk, dan dat ik er spijt van had. Ik heb er een beetje sorry voor gezegd bij Pauw.”

Zit dat in je: spijt? 

“Ja hoor, dat zit zeker in me. Op privévlak.”

Wat zou je willen dat er in de wereld anders was gegaan in 2018?

“Nou, zoveel. Iedereen is tot inzage gekomen dat alles volledig misgaat. De plastic soup, de opwarming van de aarde, noem maar op. En dan hebben wij het in Nederland over of er in Zandvoort of Assen een Grand Prix komt…”

Wat was voor jou het hoogtepunt van 2018? En dan bedoel ik positief, dus: wat vond je nou écht leuk in 2018?

“Dat ik een nieuw programma aan het maken ben, die in 2019 gaat lopen. En dat ik gezond ben natuurlijk. Het moment dat de cardioloog dit jaar zei dat hij mij niet meer hoefde te zien, en niet omdat ‘ie mij een lul vond, dat was wel een hoogtepunt. En Epke die een kind heeft gekregen en het WK weer heeft gewonnen. Vond ik ook een hoogtepunt.”

En op politiek gebied? 

“Op politiek gebied word ik alleen maar angstiger. Het nationalisme dat overal gaande is, Sinterklaas die in Leopard-tank het land moet binnenkomen. Er is iets aan de hand met ons allemaal op deze wereld hoor.”

Ben je een angstig persoon?

“Nee hoor. Je kan je leven door de wereldpolitiek niet laten vergallen. Het is ook echt niet zo dat ik thuis bevend van de angst onder de dekens lig. Ik ben ook heel vaak boos en heel vaak vrolijk. Ik ben een katholiek, dus ik kan heel veel emoties combineren.”

Kijk je uit naar 2019? 

“Ja. Ik heb een ontzettend leuke tournee gepland van 15 januari tot half juni en daarna hoop ik op een lange, vrolijke zomer. Ik heb er zin in.”

Waar haal jij inspiratie uit?

“Uit het geheel van de wereldproblematiek. Langs elkaar heen liegen, dat doen mensen tegenwoordig heel goed. Als mensen heel hard roepen dat het goed gaat, terwijl we allemaal wel beter weten: dat inspireert me. Laatst zag ik die man van Blokker nog op televisie vertellen dat het zelfs daar nog heel erg goed gaat. Nou, dan kan je liegen hoor, als je dat kan zeggen.”

Tot slot: wat is jouw uitdaging nog? Dertig jaar in de krant, nog langer in het theater. 

“Vroeger was de uitdaging in Carré staan, maar dat heb ik inmiddels al zo’n 250 voorstellingen gedaan. Ik hoef niet naar Ziggo Dome of de Heineken Music Hall of AFAS Live of hoe dat daar nu ook alweer heet. Mijn uitdaging is dat het zo blijft gaan als het nu gaat, dat ik elke keer een blij theater achterlaat. En dat ik, mijn vrouw, mijn kinderen en mijn vrienden gezond blijven. Dat we weinig tegenslag meemaken. Dat is al wel een hele uitdaging.”