Mijn hele leven lang ben ik al nieuwsgierig, altijd op zoek naar hoe iets beter of anders kan. Die nieuwsgierigheid sluit aan op een belangrijke drijfveer: mensen die van nature niet de sterkste positie hebben een stem geven. En daarom ben ik ook zo gefascineerd door de mogelijkheden die technologie kan toevoegen aan de zorg. Technologie klinkt onpersoonlijk en het gebruik ervan roept allerlei begrijpelijke vragen op, maar technologie biedt vooral juist een kans om zorg persoonlijker maken en beter aan te sluiten op de behoefte van mensen. 

De klimaatdoelstellingen liggen er. Maar nog altijd vindt er geen versnelling plaats om deze doelstellingen daadwerkelijk te implementeren. En dat moet nu echt gaan veranderen, volgens Maria van der Heijden.

Niet alleen onze gebouwen worden steeds slimmer, ook de systemen om toegang tot deze gebouwen te verlenen worden steeds innovatiever. In veel gevallen zijn er zelfs al geen sleutels meer nodig. Met een elektronisch toegangssysteem en een app op je telefoon kan je op afstand deuren openen en op een veilige manier toegang verlenen tot je panden.

De zorg in de huisartsenpraktijken wordt nog altijd via een klassiek model gegeven. Patiënten trekken een nummertje, zoals in de jaren tachtig bij de bank, moeten lang wachten in de wachtkamer, en worden vervolgens bij het loket doorverwezen naar een ander loket. 

COVID-19 patiënten die zodanig veel klachten krijgen dat ze hun huisarts bellen, worden na huisbezoek meestal snel naar het ziekenhuis doorverwezen. In het ziekenhuis is aan het bed bewakingsapparatuur aanwezig en wordt verslechtering snel door de verpleging opgemerkt. Dit belast de ziekenhuizen in tijden van grote drukte enorm, zeker bij lokale uitbraken. 

Of de coronapandemie een zege voor Marlies Schijven en haar vakgebied? “Nou, blessing in disguise misschien. Ik merk wel dat ik nu veel word gevraagd om over digitaal gerelateerde zorgzaken mee te denken.” En dat is niet zo gek.  

Als er iets interessant is, dan is het de toekomst van de mobiliteit. We dachten dat we er wel uit waren, hoewel ik als petrolhead mijn bedenkingen had. Mobiliteit zou meer flexibel worden. Een fiets wanneer het lekker weer was, wellicht een deelscooter bij iets langere afstanden. En dan stapte je weer in het openbare vervoer om als het echt niet anders kon de auto te pakken. Het zou allemaal supermakkelijk worden door MaaS: mobilitity as a service. Eén pas, één app en zo’n slim algoritme dat je nooit meer in het verkeerde vervoermiddel zou zitten.

Zestig procent van de Nederlanders woont in een stad en dat aantal blijft maar groeien. Dat vraagt om een andere inrichting van onze steden, en daarmee om andere mobiliteitsoplossingen. Waaronder bijvoorbeeld mobiliteitshubs.

Nederland vergrijst. Met minder zorgpersoneel moet er dus in de toekomst voor meer mensen gezorgd gaan worden. Het is dan zaak goed te kijken naar de zorg die moet worden gegeven, tegen welke prijs dit gedaan moet worden, en door wie, op een zo effectief mogelijke manier. De kostprijs wordt hierbij in de komende jaren alleen maar belangrijker. Niet alleen in de verpleeghuizen (ouderenzorg), maar ook in onder andere de gehandicaptenzorg en jeugdzorg. 

Mobiliteit staat voor een aantal uitdagingen en is daardoor continu in beweging. Er zijn dan ook een aantal trends gaande die mobiliteit zullen veranderen.

Op dit moment is de zorg zo ingericht dat alle contractuele zorg wordt gebudgetteerd. Je mag voor een bepaalde hoeveelheid budget zorg verlenen, maar daarboven niet. En dat houdt innovatie tegen.

Van de ene op de andere dag zag de mobiliteitswereld er anders uit door het coronavirus. Scholen gingen dicht, veel Nederlanders moesten noodgedwongen thuiswerken, het openbaar vervoer verkleinde haar capaciteit en dienstregeling en nog veel meer. 

De lange wachtlijsten en de huidige coronapandemie komen de geestelijke gezondheidszorg niet ten goede. Dat blijkt ook uit het onderzoek ‘Welbevinden ten tijde van Corona’ van het Sociaal Cultureel Planbureau. 19% van de onderzochte groep gaf in juli 2020 aan een laag psychisch welbevinden te hebben. Dat is hoger dan de jaren daarvoor.

Bijna de helft van alle werknemers in Nederland is geïnteresseerd in het leasen van een (e-) bike met bijtelling via de werkgever.  Meer dan de helft is namelijk bereid om een afstand tot 20 kilometer voor het woon-werkverkeer af te leggen met een e-bike als ze deze via de werkgever zouden krijgen. Hoe werkt het leasen van een fiets financieel gezien?

Onze mobiliteit ontwikkelt zich langzaam maar zeker naar een veiliger, duurzamer en schoner systeem. De coronacrisis heeft veel van deze ontwikkelingen een boost gegeven. Samengevat zullen we steeds meer mobiel zijn, niet meer zozeer omdat het moet (zakelijk verkeer), maar kan (vrije tijd).

Op dit moment is het mobiliteitssysteem in Nederland georganiseerd op de piekmomenten op zowel het asfalt als het spoor. Maar de coronacrisis heeft laten zien dat veel mensen ook later kunnen verschijnen op kantoor of helemaal thuis kunnen werken en daardoor de weg niet meer op hoeven. Toch zijn er altijd mensen, bijvoorbeeld de monteur, of de pakketbezorger die zich wel moeten verplaatsen. En daar kan nog veel winst behaald worden.

Het is verkiezingstijd. Politieke partijen, branche- en beroepsverenigingen én de vastgoedsector laten van zich horen. Luid en duidelijk. Met een manifest of een sterke lobby voor de nieuwe coalitie. Hoe gaan we het land klaarmaken voor de toekomst; klimaatneutraal, circulair, welvarend én fijn om in te wonen? Peter Schreuter, eigenaar van PROVADA licht de plannen van de vastgoedsector toe.

Tot zo’n twintig à dertig jaar geleden werd alle informatie die zorgverleners vergaarden op papier verzameld. De hele organisatie was daarom ook ingericht op papier om elkaar op de hoogte te brengen en patiënten te informeren. Nu het zorgsysteem steeds complexer wordt en er steeds meer data vergaard wordt, wordt het steeds lastiger het overzicht te behouden.

Met de toenemende verstedelijking nemen de uitdagingen rondom mobiliteit toe. Immers, we willen het liefst een autoluwe binnenstad, maar de steden moeten wel bereikbaar blijven.

Inmiddels heeft bijna iedereen in Nederland een smartphone tot zijn of haar beschikking. Deze staat doorgaans vol met allerlei apps, van social media tot online shopping en van spelletjes tot muziekdiensten. Ook in de zorg maken apps hun opmars, en dat kan leiden tot een flinke efficiëntieslag.