Laatste nieuws

19 jul 2018

|

Levensstijl

Kiki van Deursen over het belang van bewegen

3 vragen aan Kiki van Deursen

Kiki van Deursen heeft als actrice een vrij onregelmatig bestaan, maar ondanks haar onregelmatige en lange werkdagen houdt ze toch elke week vast aan haar sportritme bij bbb health boutique in Amsterdam. 


Wat is in jouw ogen het belang van bewegen?

“Het enige wat je hebt is je lichaam, dus daar moet je goed voor zorgen. Voor mijn vak vind ik het ook extra belangrijk om goed voor mezelf te zorgen want mensen kijken naar mij en dan wil ik ook lekker in mijn vel zitten zodat ik dat ook uitstraal.”


Moet je dingen laten om te kunnen sporten?

“Ja soms, maar ik doe nog liever geen boodschappen dan dat ik mijn sportmoment moet missen. Ik kan echt uitkijken naar het sporten. Wanneer dat dan plaatsvindt, dat maakt me dan niet zoveel uit, als ik het maar gedaan krijg.” 


Wat haal je uit het vele sporten?

“De lessen die ik volg in een warmtecabine zijn enorm intensief, al je spiergroepen worden aangesproken. Het laatste kwartier volgt er een meditatie en dat ontspant me enorm. Ik kom daar helemaal van bij en mijn hoofd is na zo’n les helemaal leeg. Ik heb altijd veel bewogen. Als kind danste ik en op de toneelschool had ik veel bewegingslessen om het lichaam sterk te krijgen. Toen ik afgestudeerd was en een tv- carrière kreeg, miste ik het vele bewegen. Sporten in de sportschool vond ik verschrikkelijk. Dit past veel beter mij, het is kleinschaliger. Er is veel persoonlijke aandacht waardoor ik nog gemotiveerder raak om hier aan vast te houden.”

19 jul 2018

|

Levensstijl

Nagels als gezondheidsindicators

Journalist: Sylvana Terlage

19 jul 2018

|

Levensstijl

Dilan Yurdakul: “Sporten is mijn verslaving én mijn werk”

Ironisch dat me juist nú wordt gevraagd iets te schrijven over gezondheid. Want ik heb misschien wel mijn slechtste week óóit achter de rug, op dit vlak. Ik ben tijdelijk hoofdredacteur van het Goede Tijden, Slechte Tijden-magazine, heb dagelijks opnames voor de GTST-soap, schrijf mijn afstudeerscriptie en geef sportlessen in de avonduren. Kortom: meer dan genoeg te doen.


En zoals altijd wanneer ik het stervensdruk heb, eet ik troep. Shoarma, döner kebab, patat; mijn lijf schreeuwt om dit soort voedsel tijdens stressvolle periodes. En omdat fastfood soms bevredigend is -en vooral hartstikke makkelijk- gaf ik de afgelopen dagen toe. En nee, daarover voel ik me niet schuldig. Want ik heb genoeg discipline om de komende tijd mijn oude en gezonde eetpatroon weer op te pakken. Ik geniet van koken, zie het bijna als een meditatievorm; het maakt me rustig. Als je gezond wil eten - en het druk hebt - moet je vooruit denken. Goed plannen is belangrijk, heb ik geleerd. Voor boodschappen neem ik rustig de tijd, zodat ik op mijn gemak kan bedenken wat ik allemaal wil maken, de daaropvolgende dagen. Dat raad ik iedereen aan. Want zo voorkom je gemakzuchtige en ‘foute’ keuzes op de dag zelf.


Sporten doe ik altijd, júist wanneer ik me gestrest voel. Ik ontspan van bewegen. Daar kwam ik al achter op mijn vijftiende. Omdat ik last van mijn rug had, en vond dat ik te dik werd, startte ik destijds met fitness. Nu is fitness een hype, maar vroeger zag je helemaal geen kinderen in de sportschool. Ik had zelfs een speciale pas! Al snel merkte ik dat mijn lichaam veranderde. Ik werd niet alleen slanker, maar ook sterker en mijn kwalen verdwenen als sneeuw voor de zon.


Tegenwoordig train ik zo’n zes keer in de week. Overdreven, dat weet ik. En écht niet per se héél gezond. Sporten is mijn verslaving én mijn werk. Zo’n drie avonden per week geef ik groepslessen: bodypump, bodyshape en bootcamp. Omdat ik al fulltime werk als actrice vragen mensen me regelmatig waarom ik niet stop met mijn baan als sportinstructeur. Toegegeven: ik zou het heerlijk vinden maandagavond eens op de bank te liggen. Tóch zet ik door. Want ik geniet van deze andere rol en vind dit werk erg leuk. Groepslessen geven is eigenlijk ook optreden. En zo nu en dan optrekken met mensen die níet in het vak zitten, is een verademing, hoe leuk ik mijn collega’s ook vind!


Wat ik anderen wil meegeven: echt niet iedereen hoeft zes keer per week te trainen, zoals ik, maar als je je fit wil voelen, zal je hiervoor moeten werken. Een cliché, dat weet ik. Maar jammer genoeg bestaan er geen short cuts. Ook belangrijk: wees niet té streng. Kijk naar mij: een week ongezond eten is niet het einde van de wereld, zolang je jezelf herpakt, althans.


Dilan Yurdakul, Actrice

More Stories

19 jul 2018

|

Levensstijl

Kiki van Deursen over het belang van bewegen

3 vragen aan Kiki van Deursen

Kiki van Deursen heeft als actrice een vrij onregelmatig bestaan, maar ondanks haar onregelmatige en lange werkdagen houdt ze toch elke week vast aan haar sportritme bij bbb health boutique in Amsterdam. 


Wat is in jouw ogen het belang van bewegen?

“Het enige wat je hebt is je lichaam, dus daar moet je goed voor zorgen. Voor mijn vak vind ik het ook extra belangrijk om goed voor mezelf te zorgen want mensen kijken naar mij en dan wil ik ook lekker in mijn vel zitten zodat ik dat ook uitstraal.”


Moet je dingen laten om te kunnen sporten?

“Ja soms, maar ik doe nog liever geen boodschappen dan dat ik mijn sportmoment moet missen. Ik kan echt uitkijken naar het sporten. Wanneer dat dan plaatsvindt, dat maakt me dan niet zoveel uit, als ik het maar gedaan krijg.” 


Wat haal je uit het vele sporten?

“De lessen die ik volg in een warmtecabine zijn enorm intensief, al je spiergroepen worden aangesproken. Het laatste kwartier volgt er een meditatie en dat ontspant me enorm. Ik kom daar helemaal van bij en mijn hoofd is na zo’n les helemaal leeg. Ik heb altijd veel bewogen. Als kind danste ik en op de toneelschool had ik veel bewegingslessen om het lichaam sterk te krijgen. Toen ik afgestudeerd was en een tv- carrière kreeg, miste ik het vele bewegen. Sporten in de sportschool vond ik verschrikkelijk. Dit past veel beter mij, het is kleinschaliger. Er is veel persoonlijke aandacht waardoor ik nog gemotiveerder raak om hier aan vast te houden.”

19 jul 2018

|

Levensstijl

Dilan Yurdakul: “Sporten is mijn verslaving én mijn werk”

Ironisch dat me juist nú wordt gevraagd iets te schrijven over gezondheid. Want ik heb misschien wel mijn slechtste week óóit achter de rug, op dit vlak. Ik ben tijdelijk hoofdredacteur van het Goede Tijden, Slechte Tijden-magazine, heb dagelijks opnames voor de GTST-soap, schrijf mijn afstudeerscriptie en geef sportlessen in de avonduren. Kortom: meer dan genoeg te doen.


En zoals altijd wanneer ik het stervensdruk heb, eet ik troep. Shoarma, döner kebab, patat; mijn lijf schreeuwt om dit soort voedsel tijdens stressvolle periodes. En omdat fastfood soms bevredigend is -en vooral hartstikke makkelijk- gaf ik de afgelopen dagen toe. En nee, daarover voel ik me niet schuldig. Want ik heb genoeg discipline om de komende tijd mijn oude en gezonde eetpatroon weer op te pakken. Ik geniet van koken, zie het bijna als een meditatievorm; het maakt me rustig. Als je gezond wil eten - en het druk hebt - moet je vooruit denken. Goed plannen is belangrijk, heb ik geleerd. Voor boodschappen neem ik rustig de tijd, zodat ik op mijn gemak kan bedenken wat ik allemaal wil maken, de daaropvolgende dagen. Dat raad ik iedereen aan. Want zo voorkom je gemakzuchtige en ‘foute’ keuzes op de dag zelf.


Sporten doe ik altijd, júist wanneer ik me gestrest voel. Ik ontspan van bewegen. Daar kwam ik al achter op mijn vijftiende. Omdat ik last van mijn rug had, en vond dat ik te dik werd, startte ik destijds met fitness. Nu is fitness een hype, maar vroeger zag je helemaal geen kinderen in de sportschool. Ik had zelfs een speciale pas! Al snel merkte ik dat mijn lichaam veranderde. Ik werd niet alleen slanker, maar ook sterker en mijn kwalen verdwenen als sneeuw voor de zon.


Tegenwoordig train ik zo’n zes keer in de week. Overdreven, dat weet ik. En écht niet per se héél gezond. Sporten is mijn verslaving én mijn werk. Zo’n drie avonden per week geef ik groepslessen: bodypump, bodyshape en bootcamp. Omdat ik al fulltime werk als actrice vragen mensen me regelmatig waarom ik niet stop met mijn baan als sportinstructeur. Toegegeven: ik zou het heerlijk vinden maandagavond eens op de bank te liggen. Tóch zet ik door. Want ik geniet van deze andere rol en vind dit werk erg leuk. Groepslessen geven is eigenlijk ook optreden. En zo nu en dan optrekken met mensen die níet in het vak zitten, is een verademing, hoe leuk ik mijn collega’s ook vind!


Wat ik anderen wil meegeven: echt niet iedereen hoeft zes keer per week te trainen, zoals ik, maar als je je fit wil voelen, zal je hiervoor moeten werken. Een cliché, dat weet ik. Maar jammer genoeg bestaan er geen short cuts. Ook belangrijk: wees niet té streng. Kijk naar mij: een week ongezond eten is niet het einde van de wereld, zolang je jezelf herpakt, althans.


Dilan Yurdakul, Actrice

19 jul 2018

|

Levensstijl

Hart voor honden

Twee niet geholpen honden kunnen samen meer dan 67.000 puppy’s in 6 jaar verwekken, en vaak komen deze pups in erbarmelijke omstandigheden terecht. Per week sterven er 500 pups op Curaçao, achtergelaten in zakken of containers langs de weg. Ik heb honden gered waarvan ik de puppy’s heb moeten laten inslapen, omdat ze niet meer te redden waren. En dan te bedenken dat dit allemaal onder onze neuzen gebeurt, in het land waar veel Nederlanders op vakantie gaan. Zelf zet ik mij al 10 jaar in voor honden. Ik red ze, verzorg ze en zoek een nieuw leven voor ze. Ik ga al jaren op vakantie naar Curaçao en heb dan ook een enorme liefde voor het land. Dus laten we iets teruggeven aan dit mooie land. Het is mijn missie om de grote hondenpopulatie op het eiland terug te laten dringen door middel van sterilisatie en de vele verwaarloosde honden en pups op te vangen en te verzorgen in een sanctuary. 

 

Op het eiland heb ik samen met een aantal vrijwilligers een stuk grond ter beschikking waarop wij het Kluivert Dog Rescue Center willen gaan realiseren. Er staat nu alleen nog helemaal niks en daarom is er hulp nodig van de regering, de bedrijven, de inwoners van Curaçao en de vele mensen in Nederland en Vlaanderen. Samen met jullie kunnen wij iets teruggeven aan het eiland, de vele honden uit hun lijden verlossen en de in de steek gelaten honden een tweede kans geven. Samen kunnen wij zorgen dat de lijdende honden uit het straatbeeld van Curaçao zullen verdwijnen.

Rosanna Kluivert, Kluivert Dog Rescue Center

29 jun 2018

|

Economie

Duurzaam kennis maken in verpakken

Alle biobased verpakkingen zijn composteerbaar, aluminium is een permanent materiaal, méér verpakken gaat voedselverspilling tegen, thuisbezorging is vooral lucht verpakken. Tóch…? 


Het zijn zomaar wat uitspraken uit de veelzijdige wereldwijde verpakkingsgemeenschap. Retailers, merkfabrikanten, verpakkingsleveranciers, consumenten, de milieubeweging, de overheid: iedereen denkt mee als het om het verpakken gaat. 


Verpakken is het tijdelijk integreren van een externe functie en een product om het gebruik van het product mogelijk te maken. Nederland doet het zo’n duizend keer per seconde. Iedere seconde zijn er dus duizend kansen het duurzamer te doen. Vaak roepen we daarbij de ‘drie-eenheid’ People, Planet en Profit aan. Planet betreft het Milieu, Profit de Poen en People, dat zijn we zelf. 


Wij mensen belasten het milieu, vooral door onze huidige manier van consumeren. Maar wij zijn ook degenen die kunnen zorgen voor een beter leven zonder milieuproblemen van eigen makelij. Nodig zijn dus mensen met de juiste kennis en kunde, maar die zijn op dit moment schaars. De absolute noodzaak bestaat dan ook om méér studenten in het reguliere onderwijs op te leiden en veel actiever te stimuleren dat werknemers zich continu blijven bijscholen op verpakkingsgebied. Alleen zo kunnen we in Nederland op verpakkingsgebied duurzaam onze milieudoelstellingen halen. Als vereniging steunen we reguliere studenten sinds 2006 met de NVC Leerstoel Packaging Design and Management aan de Universiteit Twente.


Daarbij worden ook ‘postregulier’ de professionals in de verpakkingssector opgeleid, van retailer tot grondstofleverancier en van merkartikelfabrikant tot designer. Werknemers kunnen via het post-reguliere onderwijs een internationaal diploma (European Qualifications Framework EQF5 en EQF6 ) op het gebied van verpakken behalen. Inmiddels hebben meer dan zeshonderd professionals het diploma behaald.


Ook online learning workshops en cursussen trekken inmiddels bedrijfsstudenten uit meer dan zeventig landen. De bedrijfsstudenten krijgen les van live docenten in een live interactief klaslokaal. Zo maken we samen duurzaam kennis voor het verpakken van de toekomst!

29 jun 2018

|

Economie

Connectiviteit biedt voordelen, maar ook gevaren

Drie vragen aan, Harco Enting, General Manager Kaspersky Lab Benelux


Wat zijn de ontwikkelingen op het gebied van data en technologie?

“Onze omgeving wordt steeds slimmer. Neem bijvoorbeeld The Internet of Things. Van onze koelkast, tot onze thermostaat en onze auto’s: alles staat in verbinding met internet. Ook onze steden worden meer en meer omgetoverd tot smart cities. De beveiliging van ons ‘connected’ leven moet daarom ook een hogere prioriteit krijgen.” 


Wat zijn de gevaren van deze ontwikkelingen?

“In 1994 hadden we ongeveer één nieuwe malware per uur, maar tegenwoordig zijn dat er 323.000 per dag. Dat is een explosieve toename van potentiële gevaren. Hoe meer apparaten we aan internet koppelen, hoe kwetsbaarder we worden. Kwaadwillenden signaleren deze trend en maken er grif gebruik van. Mijn oproep: deze connectiviteit heeft een grote toegevoegde waarde voor consumenten, maar het is aan fabrikanten, de security-sector en de overheid om er samen voor te zorgen dat de cyber security wél goed is geregeld. Bij voorkeur vanaf de ontwikkelfase, oftewel security by design.”  


Hoe ziet de toekomst van cyber security er uit?

“Ontwikkelingen binnen cyber security moeten meegroeien met de vooruitgang van connected devices. Dankzij machine learning en artificial intelligence slagen we er steeds beter in om te voorspellen dat we gevaar lopen in plaats van te voorkomen als het kwaad geschied is. Door gedragsanalyses en het blootleggen van gedragspatronen van malware  en cyberaanvallen, kunnen we cyber security verbeteren. Verder moeten we vanuit de securitysector nog beter samenwerken met overheid en opsporingsdiensten om cybercriminaliteit tegen te gaan en de beveiliging ertegen te verbeteren. Ook over de grenzen heen, want cybercriminaliteit kent geen grenzen. Het van oorsprong Nederlandse initiatief NoMoreRansom.org is een goed voorbeeld van hoe internationale publiek-private samenwerking succesvol kan zijn.”