Laatste nieuws
More Stories

1 mrt 2018

|

Maatschappij

Energie besparen doe je zo

Wat kan de consument doen om zijn huis te verduurzamen en om zoveel mogelijk energie te besparen? Wat Talitha Koek van Natuur en Milieu betreft, een heleboel.

“Goed isoleren scheelt al een hoop, evenals dubbele beglazing en energiezuinige apparaten. En zonnepanelen op je dak natuurlijk, in combinatie met een slimme display. Slimme meters kunnen helpen om je bewust te maken van je eigen energieverbruik. Daarnaast heb je allerlei zuinige apparaten, bijvoorbeeld nieuwe koelkasten, die nog maar 20% van de elektriciteit gebruiken als modellen van tien jaar oud. Bijkomend voordeel is dat de koelkasten steeds slimmer worden en je voorraad in de gaten kunnen houden.

  

Één ding is volgens Koek in ieder geval zeker. Wij moeten binnen vijftien jaar met zijn allen van het gas af. En wij moeten erover nadenken hóe wij dan onze woningen gaan verwarmen: dat kan met elektriciteit of met duurzame warmte. “In nieuwbouw kun je het beste meteen een warmtepomp plaatsen. Er bestaan ook al zogenaamde nul-op-de-meter-woningen. Voor bestaande bouw is het met name een kwestie van goed isoleren, in combinatie met warmtenetten.”


Zo wordt in steden zoals Utrecht en Amsterdam met veel oude panden stadsverwarming op gas de komende jaren vervangen door warmtenetten. Die draaien op warm water, opgewekt met restwarmte uit afval of uit de industrie. “Alleen hebben wij in Nederland daar geen grote hoeveelheden van. Dus zullen wij veel met behulp van elektrificatie moeten ondervangen.”

1 mrt 2018

|

Maatschappij

Was studeren vroeger beter?

"Ja, toen kon dat nog". Zo eindigen de meeste van mijn gesprekken met mijn vader over zijn studententijd. Eeuwen geleden lijkt dat, de jaren waarin hij zijn studie Nederlands aan de Rijksuniversiteit Groningen deed. Hij kon nog jaren over zijn studie doen, en deed dus naast zijn studie Nederlands nog allerlei keuzevakken in Amsterdam en Utrecht. Daar was alle ruimte voor in het programma en leverde nog weinig bureaucratische rompslomp op. Sterker nog, zijn reis- en verblijfkosten werden zelfs door de RUG betaald. Maar bij hem begonnen de colleges nog met de niet erg geruststellende mededeling dat aan het eind van het jaar de studenten naast je zouden zijn afgevallen. Geen eeuwen geleden, wel een wereld van verschil; studeren in de jaren '60 en '70 of in 2018. 

De vergelijking van mijn eigen studententijd en die van mijn vader levert in ieder geval een aantal belangrijke verschillen op. Een van de belangrijkste verschillen die ik zie, gaat over ruimte. De ruimte en vrijheid om te studeren die mijn vader kreeg, tegenover de druk die studenten tegenwoordig voelen om zo snel mogelijk af te studeren, maar zich daarbinnen ook zo veel mogelijk te onderscheiden. Jarenlang in alle vrijheid studeren is er niet meer bij. Tegenwoordig voelen studenten, onder andere door alle financiële ontwikkelingen, de druk om nominaal af te studeren en vervolgens de arbeidsmarkt op te komen met een cv bomvol ervaringen. Gewoon een diploma is niet meer genoeg; stages, bestuursjaren, internationale ervaring en bijbanen voelen voor studenten als de norm. 

Tegelijkertijd is het onderwijs ook een stuk persoonlijker geworden. Met simpelweg de mededeling dat een groot deel van de studenten aan het einde van het jaar zal zijn afgevallen, komt de hoogleraar niet meer weg. Hogescholen en universiteiten investeren steeds meer in studieloopbaanbegeleiding, tutoraat en onderwijs op maat. We zijn er nog niet, maar de universiteiten en hogescholen gaan stap voor stap steeds meer vanuit studenten denken en richten het onderwijs zo in dat studenten er het meeste uit kunnen halen. 

Zo nadenken over het verleden roept bij mij ook een andere vraag op. Hoe zouden mijn kinderen later studeren? Kijken ze dan met nostalgie terug naar de paar jaren studiefinanciering die ik nog heb gehad? Of zijn ze dan jaloers op de hoeveelheid collegegeld die ik heb betaald, omdat zij inmiddels Amerikaanse bedragen neer moeten leggen voor een studie? Ik sluit het niet uit. Misschien kunnen mijn kinderen later wel helemaal niet gaan studeren, omdat inmiddels overal selectie aan de poort is ingevoerd en zij zich niet vroeg genoeg hebben gerealiseerd dat ze goede cijfers moesten halen. Ook dát sluit ik niet uit, maar ik hoop het niet. Ik hoop vooral dat ze onderwijs van topkwaliteit zullen krijgen, gegeven door geïnspireerde en bekwame docenten en met alle ruimte om zichzelf te ontwikkelen. Binnen en buiten hun studie. Zal het zo zijn? De tijd gaat het leren. 

Rhea van der Dong, voorzitter Interstedelijk Studenten Overleg

1 mrt 2018

|

Levensstijl

Mohsin Amdaouech, levensgenieter en blogger

Een jaar voor mijn afstuderen besloot ik om mijzelf een jaar in mijn eigen mensenleven te gunnen om zelf te doen wat ik het liefst doe - namelijk reizen. Laten we eerlijk zijn. Wat is nou een jaar in een mensenleven? Helemaal niks. Jaren komen en jaren gaan. Ik had een doel. Ik ga op wereldreis en elke stap die ik neem is in de richting van mijn doel. Belemmeringen? Die zullen er altijd zijn en daarom dacht ik “daar ga ik dwars door heen!”

 

Een week na mijn afstuderen wat eigenlijk een ideaal moment is voor zo’n wereldreis, je bent namelijk ongebonden aan verplichtingen van werk en jong genoeg om nog gevormd te worden door de inzichten die de wereld te bieden heeft, stond ik met zo’n 17 duizend euro op Rio de Janeiro airport waar ik aan de start stond van niet alleen een reis van een jaar, maar een reis van meer dan 1000 dagen! Ja je leest het echt! Een van de eerste vragen die ik kreeg toen ik net vertrok was - “Hoeveel ‘geld, doekoe, money, dinero, el floes’ heb je nodig voor een wereldreis?!” En dat begrijp ik helemaal, want hé, wie wilt er nou niet een jaar lang een leventje van zon, avontuur en ontspanning leiden? Ik hoor vaak “ik spaar een heel jaar voor een zomervakantie van drie weken en jij gaat langer dan een jaar op wereldreis!”. Hoe dan? Een wereldreis is geen vakantie die je opneemt of even aftikt van je stufi. Word je gesponsord? Nee. Heb je de Loterij gewonnen? Nee. Heb je een tas met geld in een steeg gevonden? Nee. Heb je geld geërfd? Nee. “Wat is je geheim?”  Het leek alsof mensen dachten dat ik een wondermiddel had. 

 

Ik denk dat van de 1000 mensen 990 mensen wel eens de wereld wil zien. Onze wereld. Terecht! Ik ken weinig mensen die zeggen “nee je moet niet reizen of reizen is slecht voor je!” Daarom is het motto “niet nadenken, gewoon doen” ook zo belangrijk geworden in mijn leven. Want alles wat dicht bij je hart ligt moet je gewoon doen. Als je bijvoorbeeld de reis van je leven maakt dan krijg je van mij de garantie dat het de vetste, tofste, gruwelijkste, interessantste en meest unieke tijd van je leven gaat worden. Daarom heb ik, Mohsin, beter bekend van de populaire Facebook pagina “Mohsin op wereldreis” als eerste Nederlandse reislogger een online reisbureau gestart met als uitgangspunt ontdekken, verbinden en creëren.

 

Denk jij ook weleens #Nietnadenkengewoondoen?

Mohsin Amdaouech, levensgenieter en blogger