Als de wereldwijde beroepsbevolking uit 100 mensen zou bestaan, zouden 59 van hen binnen slechts vijf jaar bij- of omscholing nodig hebben om inzetbaar te blijven. Dat blijkt uit het recent gepubliceerde The Future of Jobs Report 2025 van het World Economic Forum. Veel van deze werknemers kunnen zich met de juiste scholing blijven ontwikkelen binnen hun functie of organisatie. Toch is voor 11% van de gehele beroepsbevolking nog geen passend scholingsaanbod beschikbaar, waardoor hun arbeidsmarktperspectief steeds onzekerder wordt. Deze cijfers onderstrepen hoe cruciaal een effectieve strategie voor Leven Lang Ontwikkelen (LLO) is om de skills gap te dichten.

Toekomstbestendige organisaties hebben een heldere strategie nodig voor duurzame waardeontwikkeling. Ze zoeken leiders die deze verandering kunnen sturen, maar duurzaamheid in bedrijfsmodellen verankeren blijft een uitdaging. Hoe zorgen bedrijven voor een succesvolle transitie?

De moderne mens wil niet alleen een leven lang leren, maar dit ook op zijn of haar eigen manier doen. Opleidings- en trainingsinstituten spelen hierop in en zijn zelf ook continu in ontwikkeling, door hun aanbod en methoden af te stemmen op de veranderende behoeften van medewerkers.

Je studiekeuze bepaalt allang niet meer je hele loopbaan. Veel mensen komen uiteindelijk niet te werken in het vakgebied waarin ze zijn opgeleid. Een geruststellende gedachte, want dat betekent dat er altijd nieuwe wegen bewandeld kunnen worden.

Steeds vaker komen organisaties erachter dat na een periode van fusies, grote veranderingen of sterke groei, verschillende subculturen zijn ontstaan. Mensen werken niet meer goed samen, hebben een mening over elkaar en bespreken dat graag met anderen bij de koffieautomaat, de rookruimte of tijdens overleggen.

Senior managers in de maakindustrie lopen tegen dezelfde uitdaging aan: ze zijn expert in hun vakgebied, maar leidinggeven vraagt om een andere set vaardigheden. Terwijl ze weten wat er moet veranderen, blijft daadwerkelijke implementatie vaak uit.

Hoewel innovatie onlosmakelijk verbonden is met technologische vooruitgang, is ook de menselijke factor van groot belang. Gedrag blijkt vaak het grootste knelpunt bij vernieuwingsprocessen binnen organisaties.

Veel organisaties worstelen met verandertrajecten. Medewerkers zien veranderingen vaak als tijdelijk of als een extra taak. Dit leidt ertoe dat initiatieven snel verdwijnen zodra de aandacht verslapt. Hoe zorg je ervoor dat verandering wél blijvend is en gedragen wordt binnen de organisatie?

Organisatieveranderingen slagen niet zonder betrokkenheid van medewerkers. Toch worden de ondernemingsraad (OR) en personeelsvertegenwoordiging (PVT) vaak pas laat in een transitietraject betrokken. Omdat dit kan leiden tot weerstand en vertragingen, is het belangrijk dat zij een proactieve rol spelen in verandertrajecten.

Wanneer organisaties dreigen vast te lopen, verwacht de directie vaak een cultuuromslag en wordt een top-down-strategie bedacht. Maar roept dit niet juist weerstand op? En is dit wel de juiste aanpak?

Veranderen is moeilijk. Vooral binnen organisaties blijkt gedragsverandering vaak een taai proces. Hoe komt dat eigenlijk? En wat kunnen bedrijven doen om medewerkers beter te ondersteunen? Veel blijkt af te hangen van drie factoren: capaciteit, motivatie en omgeving.

Werkdruk en stressgerelateerde klachten zijn actueler dan ooit. Werknemers ervaren steeds meer mentale belasting, terwijl werkgevers zoeken naar oplossingen. De huidige aanpak richt zich op samenwerking, communicatie en dynamieken in de interactie, waarbij werkgevers en medewerkers hun eigen verantwoordelijkheid nemen. Praktische ondersteuning kan helpen om bestaande werkpatronen anders in te richten.

Uit onderzoek van McKinsey blijkt dat 70% van de mislukte verandertrajecten strandt door weerstand van medewerkers. Investeren in veer- en veranderkracht blijkt hiervoor de oplossing. Maar hoe behaal je meetbaar succes?

Het trainen en ontwikkelen van medewerkers is essentieel, maar vaak blijft de impact van trainingen achter bij de verwachtingen. Hoe zorg je voor blijvend resultaat in een tijd waarin bedrijven snelle groei en complexe uitdagingen het hoofd moeten bieden?

Druk, druk, druk. Zo voelen veel mensen zich tegenwoordig. In deze wereld vol afleiding en stress zijn we naarstig op zoek naar rust en balans. Dat is de centrale vraag waar velen hun hersens over kraken: waar ligt de oplossing om gefocust en energiek te blijven?

Als werkgever wil je dat jouw mensen optimaal kunnen functioneren. Het is daarin altijd zoeken naar een balans tussen een gezonde werkdruk en mentaal welzijn. Wordt de werkdruk te groot of houdt deze te lang aan, dan kunnen je werknemers last krijgen van stress. Wat moet je als werkgever weten over werkstress? En hoe kun je investeren in een gezond werkklimaat?

Naast een energietransitie en voedseltransitie, kun je ook gerust spreken van een kennistransitie. Niet alleen door technologieën als AI, maar ook omdat er qua leermethoden iets anders wordt gevraagd. Hoe gaan traditionele instellingen hiermee om?

Als je voor je werk in een ander land aankomt en de taal niet goed spreekt, kan dat een flinke uitdaging vormen. Ook het begrijpen van de plaatselijke (werk)cultuur is essentieel om de integratie te bevorderen. Maar hoe kun je goed integreren als er zoveel nieuwe dingen op je afkomen?

“Het brein is zonder twijfel cruciaal voor zakelijk succes, maar het is belangrijk om te beseffen dat dit niet losstaat van andere factoren. Je fysieke conditie heeft direct invloed op je hersengezondheid. Ook beweging en vitaliteit spelen een essentiële rol. Daarnaast is het vermogen om buiten de gebaande paden te denken – een combinatie van creativiteit, empathie en kennis – minstens zo belangrijk. Het draait om een samenspel van factoren: het nemen van de juiste beslissingen vereist een combinatie van fysieke gezondheid, mentale flexibiliteit en de bereidheid om moeite te doen.

De krapte op de arbeidsmarkt houdt aan en de werkdruk neemt toe. Steeds vaker worden medewerkers versneld doorgeschoven naar leidinggevende posities, zonder dat ze daar klaar voor zijn. Het gevolg: teams die onder druk staan, leidinggevenden die worstelen met hun nieuwe rol en een toenemend risico op een burn-out.